Düşünce suçu

Bu gün yaşanan Ergenekon ve darbe soruşturmalarına bakınca insanın aklına ister istemez bir Nasrettin hoca fıkrası geliyor.

Öyle ya hocanın her soruna ilişkin bir çözümü mutlaka vardır.

“Küçük bir papağanın on beş altına satıldığını gören Nasrettin Hoca, bir koşuda evine gidip kümesteki hindisini tutmuş. Apar topar pazara götürüp başlamış bağırmaya:

- Satılık hindii.... Satılık hindii.... Yirmi altına satılık hindi! Şaşırmış pazardakiler.

- Yahu hocam demişler. Bir hindinin yirmi altın ettiği nerde görülmüş.

- Ne olmuş diye çıkışmış Hoca. Demin bir kuşu on beş altına sattılar.

- Ama o papağandı demişler. Tıpkı insan gibi konuşuyor o.

- Olsun demiş Nasrettin Hoca. O konuşuyorsa bu da düşünür! “

Bu gün de eğer hindi gibi düşünüyorsunuz sizin için asla sorun çıkmaz ama ya onun gibi düşünmüyor da, düşüncelerinizi yazarak, çizerek ifade etmeye çalışıyorsanız işte o zaman bunun nereye kadar varacağını…

Hatta…

Nelere mal olacağını asla tahmin bile edemezsiniz.

Hani diyelim ki ev sahibine çok kızdınız.

Ya da ne bileyim müdürünüze…

Patronunuza…

Siz karar verin…

Hiç herhangi bir nedenden dolayı çok kızdığınız, bir ders vermek istediğiniz her hangi bir kişi yok mu?

Yok, falan demeyin mutlaka vardır.

Ve diyelim ki bu düşüncelerinizi de olur ya yazıya döktünüz…

Ona da gerek yok…

Telefonla arkadaşınıza, bir yakın akrabanıza anlattınız.

Ama asla olayı gerçekleştirmek için herhangi bir eylemde bulunmadınız.
Yani o kızgınlıkla düşündüğünüz şeylerin hiç birini yapmadınız.

Ve üstelik hiç ama hiç kimseye de zarar vermediniz.

Bu düşünceler sadece bir kızgınlık eseri olarak kaldı.

Peki,

Böyle bir durumda bile, sadece bu düşüncelerinizi birileriyle paylaşmaktan dolayı…

O suçu işlemekle suçlanabilir misiniz?

Böyle bir şey mümkün olabilir mi?

İşte bunu anlamak hiçbir zaman mümkün değil.

Hadi biraz konuyu örneklendirelim, yani somutlaştıralım…

Patronunuzun ağır hakaretleri sonucunda ona çok kızdınız…

Hatta o kadar kızdınız ki bir ara onu öldürmeyi bile düşündünüz.

Ve o kızgınlıkla konuyu yakın arkadaşlarınızla bile paylaştınız

Ama sonra

Sonra…

Hiç bir şey yapmadınız

Unuttunuz…

Vazgeçtiniz…

Bu arada patronunuza da hiçbir şey olmadı

Ve adam sapasağlam karşınızda yaşıyor

Ama tüm bunlara rağmen, yıllar sonra sadece böyle bir şeyi bir an düşünmek ve yakınlarınızla paylaşmaktan dolayı…

Cinayete tam teşebbüsten yargılanıyorsunuz.

Ne dersiniz size de mantıklı geliyor mu?

Yok gelmiyorsa…

Günümüzün darbe tartışmalarını nasıl değerlendiriyorsunuz?

05–07–2010

Nusret KEBAPÇI