Duyarsız bir toplum değiliz ama!

Bugün(23.12.2006) Silivri Çarşı Meydanı’nda (Uğur Mumcu meydanı) bir etkinlik vardı. Cumhuriyet Devrim Şehidi Öğretmen Asteğmen Mustafa Fehmi Kubilay ve iki bekçi, Bekçi Hasan ile Bekçi Şevki’nin, Cumhuriyet karşıtlarınca katledilişlerinin 76. yılı nedeniyle yapıldı bu etkinlik.

Cumhuriyet Halk Partisi Silivri İlçe Örgütü, Demokratik Sol Parti Silivri İlçe Örgütü, Özgürlük ve Dayanışma Partisi Silivri İlçe Örgütü, Eğitim Sen Silivri Temsilciliği, Eğitim İş Silivri Temsilciliği, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Silivri Şubesi, Atatürkçü Düşünce Derneği Silivri Şubesi, Çağdaş Düşünenler Derneği ve Emekli Astsubaylar Derneği’nin ortaklaşa düzenledikleri bir etkinlikti ve meydanda parmakla sayılabilecek kadar az insan vardı.

Şuna eminim ki “ Başörtüsü eylemi” yapılsaydı, var olan kalabalığın onlarca katı kalabalık toplanacaktı çarşı meydanına… Bu neyi gösteriyor? İkinci eyleme daha duyarlı olduğumuzu mu? Elbette hayır! Organizasyon eksikliğini ve “iş ola beri gele” den ibaret bir vurdumduymazlığın eseridir son tahlilde…

Ortak hazırlanmış bir bildiri okuyor Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği Başkanı Öğretmen Mübeccel Çeşmecioğlu. Sesinde bir meslektaşını 76 yıl önce katledilerek kaybetmişliğin acısı var, hissediliyor. Alanda bulunan bir avuç Cumhuriyetçinin yüreklerini burkan öyküsünü anlatıyor Öğretmen Mübeccel Hanım; Abdi İpekçi’yi, Çetin Emeç’i, Uğur Mumcu’yu, Muammer Aksoy’u. Bahriye Üçok’u, Turan Dursun’u, Ahmet Taner Kışlalı’yı, Mustafa Özbilgin’i, Çorum’u, Sivas’ı beyinlerimizin unutma sandığından çıkarılmasına aracı oluyor. Cılız seslerle sloganlar atılıyor, çevreden gelecek tepkilerden çekinerek. Oysa, Niagara Şelalesi’nin uğultusu yayılmalıydı Silivri semalarına…

Dokuz tane kurum ortaklaşa düzenlediler bu anma törenini. Dokuz Kurum… 10’ar kişi getirebilselerdi 90 kişi olunurdu. Yok muydu 100 bini aşan Silivri’de 90 Cumhuriyet sevdalısı? Var elbet. 90 değil 90 bin Cumhuriyet sevdalısı var Silivri’de ... Peki nerdeler? Neden katılmazlar? sorusunu yönelttiğimde kendime; hep aklıma gelen şeydir, futbol kulübünün şampiyonluk turu atılırken araçlardan salkım söğüt kızlar, erkekler…

Bir yerde bir yanlış var! Bir yerde bir yanlış…

Duyarsız bir toplum değiliz, göstergeler bunu söylüyor. Peki sorun nerde? Nerde o yanlış? “Adam sendecilik” tohumları öylesine serpiştirilmiş ki ruhlarımıza, bir yıl önce aynı alanda aynı amaç uğruna yer alan yöneticiler bile gelmez olmuşlar kendi kurdukları derneğin, sendika’nın etkinliğine.. Bir ya da birkaç yıl öncesinde nutuklar atarken elde mikrofon, bugün devrettikleri makamlar ile birlikte terk etmişler Cumhuriyet’e, Ulusal bütünlüğe, Atatürk ilke ve devrimlerine sahip çıkma düşüncesini.. Ya o zaman yalancıydın, ya bugün saf değiştirdin demezler mi adama?

Demezler.. Ve eminim siz baylar, bayanlar, yarın kongre yaklaşırken, çıkarıp laci takımları gardıroptan, dolaşmaya başladığınızda üyelerinizi tek tek size kimse sormayacaktır “ Devrim Şehidi Kubilay’ın anma töreni” nde olup olmadığınızı…

Ve sevgili Mübeccel Öğretmenim, siz, yine önümüzdeki yıl, bir meslektaşınızın katledilişini, yüreğinizde taşıdığınız acısını, titreyen sesinize yansıtarak okuyacaksınız bir başka bildiriyi. Ve cılız sloganlar eşliğinde “Türkiye Laiktir Laik Kalacak” diyecek utangaç ses tınıları… Neden utandıklarını kendilerine bile açıklayamadan.

Sevgili öğretmenim… Çocuklarıma önce yurttaş olmayı öğret ne olur. Matematik, Fen, Yabancı dil, Din dersi sonra’dan da öğrenilir… Yurttaşlık mı?

Ağaç yaş iken eğilir…