Duygularım

Anlamsız duygular yüklüyüm gene  fırtına öncesi sessizlik gibi sustum içime döndüm gene korkuyorum gene sessiz derya olmaktan. Kuş gibi şakımaya başlayan yüreğimin tekrar susmasından  yosun bağlamasından korkuyum . Kalp nasıl yosun bağlar diyeceksiniz kalbiniz ağlamaya başlarsa  tuzlu gözyaşlarından , deniz kenarında terk edilmiş eski bir ev duvarı gibi yıkılmaz ama yosun tutar. İçim acıyor çok seviyorum değerlim diyorum ama……

Seviyorum demek yeterli mi sizce hissetmediğin bir duyguya inanmak olabilir mi. Artık zaman çok hızlı geçiyor akıyor durduramıyorum anlamlandıramıyorum. Yazmak istiyorum delice ama duygularımı net ve açık belli etmek kırıyor karşındakini .

Ama anladım insan kendisi için seviyor kendi duygusal boşluğunu tamamlamaya uğraşıyor. Belli bir yaştan sonra kimse kimseyi önemsemiyor herkes sadece ben diyor. Önce ben ben nasıl büyük bir söz ….

Önce kendi ihtiyaçları ve öncelikleri ve vakit kalırsa sen demek istiyor. Hayat benim sen sadece dışarıdan seyredim ben istediğimde kapıyı açtığımda içeri girebilirsin istersem hep dışarıda kalırsın istersen hava buz gibi olsun ama farkında değil bir kapıda sevgiden yatarsın evet ama soğuktan donarsan kapıyı canın istediğinde açınca donmuş bir yürekten başka bir şey bulamazsın.

Güneşiniz bol olsun hep çiçek açın….