E-günlükte panayır

Pazar günü Özel Sezin okullarının panayırı vardı. Orada stand açtık ve hem satış yapıp hem de eğlendik. Ablam sayesinde... (Ablam okulun G. Koordinatörü ve aktivite. faaliyet organizatörü) Çok güzel di.

Üzücü olan bir şey vardı; Çocukların büyük bir kısmı kilolu idi ve sudan çok asitli içecekler tüketiyorlardı. 10-12 yaşlarında iki çocuk bir gün için de yedi şişeden fazla asitli içecek tüketti. Ayran, limonata ve su gibi içeceklerin yerini alan bu içecek firmalarının önümüzde ki nesili hedef aldığı aşikar. Görev ebeveynlerin. Ancak ne yazık ki ebeveynler de bu içeceklerin ağına düşmüş görünüyor. Üzülüyorum ama yapacak bir şeyde yok.
Merhaba sevgili e-günlüğüm;

Cumartesi akşamı iş çıkışı, pazar günü panayıra götüreceğim ürünleri arabaya yükledim (sabaha iş olmasın diye) ve eve gittim. Köpeklerimi yedirip, gezdirdikten sonra belalı ile buluşup acı haberi verdim. (bu akşam görüşemeyeceğimizi) Kıyametler koptu. Aniden değişik bir tavır sergilemeye başladı ve sesini yükseltti. Ben de sakin bir biçim de anlatıp ikna ettim ama soğuk terler döktüm desem yalan olmaz. Telafi edeceğimi söyledim. Kısa ve sessiz bir buluşma oldu. Ne yapalım söz verdik telafi edeceğiz.

Cumartesi gecesi linda'yı traş edemedim, çünkü traş makinası güçsüz kaldı. Sadece ilaçladım. Traş başka zamana kaldı. Yeni bir makina almam gerekiyor.
Pazar gününün büyük bir bölümünü panayır da geçirdik. Linda'yı da götürdük. Orada maskot oldu. Çok hayvan severler ve çocukların ilgi odağı idi. Ancak bir süre sonra hayvancağız aşırı ilgiden ve sevilmekten aptallaştı. Resmen baygınlık geçirdi denebilir. Bir süre sonra baktı ki bunlar kuru ilgiler, gitti çimenlerin üzerin de hiç etrafla ilgilenmeden yattı. Ne gariptir ki herkes yiyecek vererek sevgisini belli etmeye çalışıyor. "Biz ona yiyecek veriyoruz ve belli saatleri var. Kendiniz gibi şişko mu yapacaksınız hayvanlarımı" diye bağırdım içimden... Eve gelince yorgunluktan bitik bir vaziyette mışıl mışıl uyudu. Biz de güneşten ve ayakta durmaktan nasibimizi almıştık. Her yerim ağrıyor ve sersem gibiyim. Biraz da konsantrasyon eksikliği var. Yarına bir şeyim kalmaz. Dün gece çok yorgundum rakı içmedim ondandır.

Bu sabah ise, dükkanı açarken iş başladı. Daha şimdi oturabildim. Saat 15:30. Bir saat sonra linda ile yemeğimi yiyeceğim ve tekrar gelip yazarım. Şimdi servise gidiyorum.

Geldimmm. Beni çok özledin mi sevgili e-günlüğüm? Yok özlememişsin. Sende yorgunsun galiba. Yoksa çok mu yazıyorum da yorgun düşüyorsun?... Tamam kısa keseriz sinirlenme.

Yemek yerken, cennetlik ablam geldi. Bana pantolon ve ayakkabı almış. Sağolsun, kesesine bereket. Abladan da öte.. İkinci Annem. Zaten küçükken en az iki kere ölümden kurtarmış beni. Ben ona neler yapmadım ki? Bütün yaptıklarıma rağmen hep yanımda olmuştur. En kötü zamanlar da, her ihtiyacım olduğun da hep yanımdadır. Ne biçim bir sevgisi var anlamadım. Doğa üstü bir bağlılık. Halen sık sık tartışırız ama o hep bana bağlı ve sevgi doludur. Bu yaşa geldim yine de bağlılığında bir eksilme olmadı. Benim yüzümden geç evlendi, yine de bana hiç kızmadı ve suçlamadı. Eh boşuna uzman pedagog olmamış... Demek ki insanlar her yaşta pedagojik eğitime tabi tutulabiliyorlar.
Değerli günlüğüm; Bugün zamlı ilk günümüz. Şimdilik bir sorun çıkmadı. İnsanlar zammı makul buldukları için pek problem yaşamadım. Önümüzdeki günler tam olarak belli olur. Bazı insanlar hiç bir şey söylemeden zam yüzünden ürünlerini değiştiriyorlar. Onlar, bende alım günleri ve süreleri kayıtlı olduğu için bir süre sonra belli olacak. Sanırım çok sorun olmayacak çünkü sadece biz zam yapmadık. Hepsi yaptı ve oldukça makul bir zam yapıldı.
Sevgili e-günlük. Bugünlük de bu kadar. Al sana koskoca bir hafta sonu. Daha ne istiyorsun.
Hadi yarın yazışmak üzere. Hoşçakal...

Biliyor musun? Mexico City her sene yirmi beş cm kadar batıyormuş... (vay be!)
Güzel söz: "Herkes bir aya benzer. Çünkü herkesin kimseye göstermediği bir yüzü vardır..." MARK TWAIN
(kimseye göstermediğimiz yüzümüzü neden taşıyoruz ömür boyu? Ay bile değişik zamanlarda gösterir bütün yüzünü)