Eeey Newyorker; hepimiz yeniyiz!

Bir akşam üzeri telefonum tatlı tatlı çalınca kesin bir dost arıyordur diye hemen açtım!

"Alo ben Newyorker!"

Şaşırmıştım!

Telefonum ta Amerikayı çekiyordu demek!

Askerdeyken de olmuştu!

Gecenin ikisi! Dış hatlar lambası yandı.

" Buyrun tugay santralı!"

"Kardeşim ben Amerika'dan arıyorum. Tugay komutanınızla görüşeceğim! "

"Beyefendi bu saatte komutanla görüştüremem sizi! Uyuyor! "

"Kardeşim, ben komutanınızın emir subayıydım. Ara bak görüşür benimle!"

Korkuyla komutanın yatak odasını çaldırdım!

Hemen açtı!

"Söyle evladım!"

"Sayın komutanım Amerikadan eski bir askeriniz arıyor!"

Sesi keyiflendi!

"Bağla evladım!"

Görüştükten sonra bir de teşekkür etti komutanımız!

Aradan otuz beş yıl geçti, bir kez daha Amerika'dan aranıyordum!

Önce inanamadım!

Newyorker benim telefonumu nereden bilecekti; nereden  bulacaktı?

Sonra düşündüm! Ulan bu Amerikalılar şeytanın yattığı yeri bilirler; benim telefonumu mu

bilemeyecekler!

Aklıma gelmişken kısa birşey daha anlatayım!

Lokantada camimizin imamıyla yemek yerken hemen arkamızdaki masaya dört kişi geldiler

oturdular. 

Şalvar giymişler ;sakallar iki karış!

Hocaya göz kırptım! 

Eğildi bana doğru!

"Hocam!" dedim! " Bir an önce buradan toz olsak iyi olacak! Bir Amerikan heronu bunları yok

edeceğim derken arada bizi de götürecek!"

Eeey Newyorker! Telefonumu bulabilirsin; hatta dinleyebilirsin ama bize eski diyemezsin!

Hepimiz yeniyiz!