Ekoloji ve çevrecilik

Toprak, su ve havanın kirlenmesi ile birlikte yok olan bitki örtüsü ve hayvan varlığının yaşamı etkileyen boyutu gün geçtikçe daha fazla hissediliyor.

Neyse ki; insan ve doğa ilişkisinde kaynakların tükenebileceği ve tahrip olacağı gerçeğine yönelik zihniyet değişimleri artan nüfus ve sanayileşme sonrasında ortaya çıkmaya başladıktan sonra, küresel ısınma ve çevre sorunlarının son yıllardaki etkileriyle bu konuda kamuoyu oluşması, insanları bu konuda biraz daha duyarlı yapmaya başladı.

Dünyanın ve toplumların sağlıklı gelişimi için yapılan yayınlar, etkinlikler çoğaldı.

Ozon tabakasının delinmesi, artan sera etkisi, hava kirliliği, sanayi atıkları ve çevre kirliliği artık daha iyi bilinir hale geldi.

Ancak, ekolojik düşünce ile ekonomik düzen arasındaki çatışma; kirlenen ve doğallığını kaybeden çevre için atılan her ekolojik adım ekonomik maliyetler yüzünden karşılaştığı bahanelere de maruz kalarak sekteye uğrar hale geldi.

Yatırım yapanların öncelik verdiği ekonomik çıkarlar, sosyal faktörlerin önüne geçtiği gibi ekolojik faktörlerin de önüne geçti.

Maliyet, vergi verme mazeretleri ön plana çıkıp, insan sağlığı ve ekolojik denge ikinci planda kaldı.

Birçok kurum ve kuruluş bu konuyu da kendine reklâm malzemesi yapıp, özellikle çocuklara yönelik etkinliklerde çocukların ellerine verdikleri döviz ve pankartlarla çevreci sloganları kullanıp duyarlı oldukları mesajlarını verme gayreti içine girdi.

Oysa ekolojik yaşamın önemi, yüzeysel ve reklâm etkinlikleriyle geçiştirilemeyecek kadar önemli.

Çevre duyarlılığı önemli, ama çevrecilikle ekolojik düzeni karıştırmayalım.