Eksileri ve Artıları ile AİLE YATAĞI

Aile Yatağı Türkçe'de pek kullanılan bir terim değil açıkçası. Aslında 'anne, baba ve çocuğun aynı yatakta uyuması' anlamına geliyor. İngilizce'den direkt çevirince böyle oluyor.

Yine de gözünüzde canlanmıştır. Baba-Çocuk-Anne veya Baba-Anne-Çocuk aynı yatağı paylaşıyorlar. Çocuk doğduğundan itibaren annesinin göğsünde, kokusunu içine çeke çeke güven içinde uyuyor. Anne de bu durumun ne kadar harika bir şey olduğunu kendine itiraf eder biraz zaman geçince. Sonra gece seanslarında da beşiğine koymak yerine yatakta yanına alır bebeğini. Baba, bazen yer bulamaz kendine, bazen de paylaşır yatağını iyice kenara sıkışarak. Mutluluk budur. Bebek küçüktür zaten, herkese yer vardır yatakta. Anne de emzirme seansları arasında hafifçe yerinden doğrulur sadece, bebeği koynunda çabuk uykuya geçtiği için sabahları daha bir enerjiktir. 'Yeni doğan zamanında bir kaç gün yanıma alayım, sonra yatağına alıştırırım' derseniz kendinizi kandırmış olursunuz çünkü ikiniz de birbirinize alışmışsınızdır. Hadi, sizin eşiniz var yatakta, ayaklarınız değer birbirinize onun huzuruyla uyursunuz. Oysa miniğiniz tek başına kalmıştır. Gece yarısı alışkanlığıyla annesini kontrol etmek için uyandığında ürperir, yalnız hisseder kendini ve basar yaygarayı. Şimdi bu ufaklık haksız mı sızlanmakta?

Ya hiç yanınıza almayacaksınız ki bence çok büyük bir şey kaçırırsınız, ya da tahmin ettiğinizden daha uzun bir süre yatağınızı paylaşacağınızı hem kendinize hem de eşinize hatırlatmalısınız.

Aile Yatağının ARTILARI:

- Bebek, annesiyle beraber olduğu için daha huzurludur. Daha az ağlar, kolik şikayetleri daha az görülür.

- Anne ile bebek arasındaki bağ çok daha farklı bir boyuta taşınır. Birbirlerini daha çabuk öğrenirler.

- Anne, geceleri nispeten daha uzun uyur. Kesintisiz demiyorum dikkat ederseniz, 'biraz daha uzun' diyorum. Yerinden kalk, beşiğe git, bebeği al, bir koltuğa yerleş, emsin, sen sıcacık yatağından çıktığın için ürper, sabaha da sırtın-boynun tutulsun durumu olmaz.

- Bir kaç ay sonra bebek anneyi bile uyandırmadan, onun varlığını hissetmesiyle emmeden yeniden uykuya geçer. Anne eskiye göre daha kesintisiz uyumaya başlar. Hele ki gece emzirmeleri bittiyse neredeyse 6-7 saat kesintisiz uyku demek bu.

Buraya kadar her şey güllük gülistanlık. Hiç mi eksisi yok yatağı çocukla paylaşmanın? Bence küçümsenmeyecek bir iki madde var.

Aile Yatağının EKSİLERİ:

- Bebeğiniz sizinle uyumaya alışacağından kendi kendine uykuya geçemeyecektir. Oysa siz, 'yatağına yatsın ve uyusun artık!' diye söylenmeye başlayacaksınız.

- Uykunuz hafifse, gece emmese bile bebeğinizin yataktaki her hareketinden etkilenip uykudan uyanabilirsiniz. Tekrar uykuya geçmeniz zor olacaktır.

- 1 yaşına hatta 2 yaşına geldiğinde bile sizinle uyumak isteyen bir çocuğunuz olabilir. Binbir güçlükle kendi yatağına alıştırmış olsanız bile, gece yarısı kalkıp aranıza girmek istemesi veya ikinizden birini yanına çağırması oldukça yüksek bir ihtimal.

- En kötüsü de kocanızla cinsel hayatınız sekteye uğrayabilir. İlk başlarda bunu çok dert etmeseniz de bir süre sonra Aile Yatağı kavramına sinir olmaya başlayabilirsiniz.

Tüm bu eksilere rağmen ben, 2 yaşındaki oğlum gece yarısı uyandığında yanımıza gelmesine itiraz etmiyorum. Söylenmiyorum bile. Uzun süre beraber uyuduk. Sonra yatağına alıştı. Bu da geçecek elbet, diyorum. 18 yaşına kadar gece yarısı kalkıp 'anneee' demeyecek ya!

Eğer yanınıza almak konusunda tereddüt ediyorsanız, tereddütlerinizin kaynağını düşünün. İçinizden bunun doğru olduğunu geçiriyorsanız, alın bebeğinizi koynunuza gitsin. Başkaları ne der? diye endişe etmeyin. Neler yaşadığınızı, neler hissettiğinizi eşiniz dahil kimse bilemez. İyisi mi siz iç güdülerinizi dinleyin.

www.slingomom.com/