Ela

ELA

İç çığlıklar başlardı göründüğün yerde
saçlarını yan taramış delikanlılar
inanmış müritler gibi ağlardı aşktan
yalnızlığımın tecrit hücresinde
seni düşlerdim ben de
buzlu nehirler aşarak karlı gecelerde
kimsesiz cenetlere koşardık

diller lal olurdu güzelliğine Ela

kalb resimleri , ok resimleri kalakaldı
senin için intihar eden bir delikanlı
bin yıllık durgun suyun altında
sessiz yosunlara sarılarak gömüldü

tanıdık çığlıklarla uyanırdım her sabah
patlayan mermiler, aşiret kavgaları
devrilen gövdeler senin için
kalabalıklar sesler kan-revandı
köpüren gençliğimle vurgundum sana
aşk bahçelerin tanrısı Ela

çoğaldıça mezarlar aşktan ölenlerin
hangi rüzgarla bilinmez ama
savrulup gittin hayatımızdan
geyiklerin çığlık sesleri düşerken sulara

en acı sayfalar başladı ömrümün
gün ortasında yaşayan ölüyüm
kara su inmiştir ayağıma

eyyy yürüyüşsüz aşıkların sevdası
çıngıraklı yılanların vazgeçilmez aşkı
aşk bahçelerin tanrısı Ela ! Ela !
ŞEMSETTİN MURAT