En güzel yaprak...

Nazım Hikmet Ran’ın dizeleriyle başlayalım:

“ ….. Ve sana söylemek istediğim en güzel söz:
Henüz söylememiş olduğum sözdür... “

Uzun zamandan sonra bir yazıya başlamak oldukça zordu. Bu zorluğu Nazım Hikmet’in sayesinde aştım mı?

Şimdi bir de sonuç cümlesi kurabilsem.

Niye sonuç cümlesinden söz ettiğimi tahmin edenler olmuştur. Hani derler ya bir yazının başı ve sonu iyi olsun, ortası nasıl olursa olsun. Tabii, bunu söyleyen gelişi güzelliği öğütlüyor değil. Başlangıç ve sonucun önemini vurgulamak için böyle söylemiştir.

Milliyet blogda her gün her gün yazarken öyle oldum ki ayda bir bile yazamıyorum. Yazacak konu mu yok? Yazma isteği mi yok? İki yok birbirleriyle çarpılırsa sonuç ne çıkar? Siz bu sorunun cevabını düşüne dururken ben de yazacak bir şeyler bulmaya çalışayım.

Bu günler Türkiye’miz için kritik günler. İpin ucunu kaçırmadan, soğuk kanlı olarak düşünüp taşındıktan sonra sağlıklı karar vermemiz gereken günler. Özellikle de siyasetçilerimizin kişilikli bir siyaset üretmesi gerekli…

Siyasetçi derken neyi kastettiğimi Damla’daki yazımda belirttim. Burada sadece şunu vurgulayalım: Yurdumuzun kalkınması, ulusumuzun mutluluğu için siyasetçilere her zamankinden daha çok görev düşmektedir. Bu arada bize de sözde siyasetçileri tasviye görevi düşmektedir.

Bloglarda, özellikle Milliyet Bloglarında böyle, sözde siyasetçileri tasviye sözleri yazılmaz; ama yazmış bulundum.

Sıcak, çok sıcak günler yaşıyoruz. Şaşıyoruz, şaşıyoruz, başkalarının çizdiği rotada akıyoruz, akıyoruz… Bütün bu sözlerimize “saçmalamak” diyelim.

İç ve dış siyasetimiz için, sözde siyasetçilerimiz için bir şey söylemedim. En güzel söz henüz söylemediğimdir.

Sabahattin Gencal, Başiskele-Kocaeli, 26. 08. 2012