En iyisi tiner çekmek şerefine...

Adını bile unuttukları bir şehrin,
güneşi altında koşuyordu mülteci çocuklar..  

sukutları isyan,  

biri kız biri oğlan..  

Bu şehrin, iskelet kokan sokaklarında mı?
"güzel günler göreceğiz" diyordu kız..
çekingen yürüyüşlü oğlan bilirdi ki,
ölü doğmuş,
gecikmiş bir cenazenin kalıntılarıydılar onlar..  

şehir korkunçtu..
oysa bu şehirde,
kendi nehrinde kendini kirletenler de yaşardı..
parlak asfaltlarda, parlak arabalarda,
köpüklü şampanyalara ayarlı siperler kazarlardı..  

kız dedi ki,
akacak mecra yok ben de bilirim..
yine bilmekteyim,
kalbi tacize uğrayanlardan da olsak,
bil ve boşverme sakın,
asla asla yıkılanlardan olmayalım..