En son ne zaman ..?

Teknolojinin insan hayatında önemli bir yere sahip olduğu bu çağda, edebiyatın bile internet ortamına taşındığı bu zamanda bizi biz yapan değerleri koruyabiliyor muyuz? Bizi biz yapan değerler neler diye sorulursa şu örnekleri verebilirim: büyüklerin halini hatrını sormak, sabah annelerimize süpriz kahvaltı hazırlamak, babalarımızla karşılıklı tavla oynamak, kardeşlerimizin ya da çocuklarımızın ellerinden tutup parka götürmek...

Sizce de bir şeylerin büyüsü bozulmadı mı? Aile ilişkilerinin, arkadaşlıkların, selamlaşmanın... Yaşım fazla yok ama ben çocukken selamlaşmak için kullanılacak bir telefona ya da sosyal medyaya sahip değildim, zaten sosyal medya sadece çocukluk isimleriyle açılan hotmail hesaplarından oluşuyordu, sweet_girl, karsiyakalim :) Onların şifrelerini de kullanmadığımız ve önemsemediğimiz için unutmuştuk. 

Neleri önemserdik peki? Çizdiğimiz sekseğin çizgilerinin düzgün ve eşit olmasını, tasolarımızın sayısını, misketlerimizin rengini, bebeklerimizin elbiselerini ve hayal gücümüzün genişliğini. Daha da güzeli, babalarımızın akşam işten dönüşünü, annelerimizin sofrayı hazırlarken yardım istemesini...

En son ne zaman ailecek oturup sohbet ettiniz, elinizde teknolojik alet olmadan? En son ne zaman bir yaşlıyı karşıya geçirmek için yardım ettiniz? Peki hayatınızda bir kere bile kimsesiz çocukları sevindirmek için yurtlar, yuvalara gittiniz mi? Hiç mi gitmdiniz! Siz de haklısınız, zaman herkes için değerli. Ama unutmayalım ki birgün tahmin etmediğimiz bir duruma düşebiliriz. Ziyaret etmediğimiz huzurevlerinde yaşayabiliriz örneğin. 

Hadi gelin de, birilerini içimizden gelerek mutlu edelim. Kültürümüzü, ilişkilierimizi sadece internet üzerinden yaşamayalım. Duyarlı olalım ve önce bilinçlenelim, sonra bilinçlendirelim.