Erkek gönlü

Yine kırık dökük her bir yanım
Fırtınaya tutulmuş gibi dağılmışım
Sevgisizliğin köhneleşen boşluğu
Gülüşleri solduran amansız bir karabasan
Ruhumun isyanını bastırmıyor serzenişler
Hüznün boynu bükük çiçekleri sinemde
Sabahları dövüyor karanlıklar
Safir gözlerinde yuvalarken akşam
İncinen kadınlık gururumu avutmuyor zaman…

Yasemen kokularına salıyorum gönlümü
Fesleğen kokuları annemden yadigâr
Çam kokusu, çıra kokusu da babamdan
Güneşe soruyorum baharı, yazı ve seni
Erkek gönlünün değmeyişini
Umuda karıyorum kanadı kırık kuşları
Sevda denizinde kocaman bir buz dağı
Aşkın dona kalması dudaklarda…

Güneşi düşündüm yine de, sıcacık
Sevda için, aşk için, sevgi için
Sil baştan yeniden doğmak için
Küllerimi savursam rüzgâra
Biliyorum yine sormayacaksın niçin!
Yoksa sevginin türküsünü mü?
Yitirdik bir yerlerde yenilirken suskuya!
Erkek gönlün değse gönlüme
Kutsansa yakıcılığınla güzellikler
Mutluluklar göz kırpsa efkâra
Ne; kadın elim öksüz kalacak
Ne de; kadın gönlüm yetim…

 GÜLŞEN ŞENDERİN