Eski dostlar

İki gün evvel aldığımız bir telefon haberi ile bugünkü Isparta seyahatini programlamıştık.

Genelde sistemli yaşayan bir aile olarak; bir veya iki gün sonrasında neler yapılacağını önceden planlarız.

Isparta'ya bugünkü gidiş sebebimiz "bir dosta geçmiş olsun" ziyaretiydi...

&&&&&

Tanışıklığımız, arkadaşlığımız ve kesintisiz devam eden dostluğumuz kırk yıl evveline uzanıyor.

Mustafa Amca, bankamızın değerli mudilerindendi. Nişanımızda ve evlenirken düğünümüzde bulunmasının sebebi de, eşimle tanışıyor olmalarıydı.

Yaşı vardı, eşim O'na "abi" derdi...O tarihlerde birlikte halı imalatçılığı yapıyorlarmış...

Yeni kurduğumuz yuvamızın ilk konukları onlardı. Ailece görüşüyorduk, büyük olmaları ve saygınlıklarıyla güven veriyorlardı. "Güven" konusuna her zaman önem vermişliğim o zamanlara dayanır...

Geçen süreçte beyaz eşya bayiliği aldılar, işleri gelişti, arsa ve gayrimenkul alım-satımıyla büyüdüler...

Dostluğumuz da büyüdü...

İstanbul'a göçtük ama, "gözlerden ırak olan, gönüllerden ırak olmadı"...

Defalarca ziyaretimize geldiler, keza biz de onlara iade-i ziyaretlerde bulunduk...

Çok saygı duyduğum Mustafa amcanın eşi Esma yenge, hac ziyaretinden dönemedi, kabri Arabistan'da...(mekanı Cennet olsun.) Dostluk ağcından büyükçe bir dal, gövdeden ayrılmıştı...

Yetişkin iki oğlu, babalarının ikinci yuvasını kurmasına büyük çaba gösterdiler...

Mütedeyyin bir kişiliğe sahip olan Mustafa Amca ve kendine uygun yeni eşi için herşey eskisi gibi olmasa da, normaldi...

&&&&&

Yeni düzenimizi kurmuş, Antalya'da yaşamaya başlamıştık. Memleketimizle bağımız, dostlarımızla görüşmelerimiz devam ediyordu...

Bir gün... Evet bir gün... Mustafa Amca için hayat " fin" veya "the end" der ya... İşte öyle oldu...

Çok sevdiğimiz baba gibi sevip saydığımız Amcamızı kaybettik. Bu dostluk ağacından daha da büyük bir dal, ana gövdeden ayrılarak, bizlere veda etti...

Cenazesi görkemliydi... (mekanı cennet olsun)

&&&&&

İki oğlu ve eşleriyle ve ikinci hanımıyla devam etti yıllarca dostluğumuz...

Antalya ile Isparta uzak yerler değil ki... Hele gönüller bir olunca... Uzaklar yakın olmuyor mu?

Eşimin vefatına tam kadro geldiler. Kırkında ve elliikisinde, hatimlerde gerekli dini vecibelerde hep bulundular... Kendilerine tekrar teşekkürlerim var... Böylece dostluk ağacından büyükçe bir dal daha gövdeden ayrılmıştı...

&&&&&

İki gün evvel aldığımız telefon haberinde ailenin büyük oğlunun by pass ameliyatı olduğunu, dört damarının değiştiğini öğrendik. Durabilir miyiz? Ertelemek mümkün değil.

Minik bebişimiz Mehmet Burak'ı kuvözde, emin ellerde bıraktıktan sonra, sıcağı sıcağına ver elini Isparta...

Çok şükür, sağlığına kavuşmuş, evde istırahat halinde bulduk Muharrem'i...

Kendisine bir kez daha geçmiş olsun diyoruz...

Geçmişin kırk yılına dayanan köklü dostluğun verdiği sıcaklıkla içten dileklerimiz, sohbetlerimiz, hediyeleşme ve ikramlar uzun zaman unutulacak gibi değil...

Hasta ziyaretidir, fazla kalmamak gerek dedik ama, iki saatten fazla kaldık, bırakmadılar ki....

İşte böyle...

Güzel bir arkadaşlık, onun getirdiği güven ve dostluk, karşılıklı istenç halinde, çok uzun seneler devam ediyor, etmeli de...

Orada yıllarca devam eden dostluk anılarımız ve halen görüştüğümüz dostlarımız var...

Bu vesile ile, çok değer verdiğimiz, Kuram, Taşpınar, Korkmaz, Dışpınar, Gür, Binler, Balbay, Öztürker, Ercan, Bağcı, Köse, Arınç, Tutar ailelerine buradan gönül dolusu selamlarımızı gönderiyoruz.

Blogumun özü: Sevgi- saygı temeline oturmuş, karşılık beklentisiz arkadaşlık ve dostlukları aynı minvalde, kesintiye uğratmadan devam ettirmek gerekir, benim algım böyle...

Sizlerede böyle güzel, örnek kabul edilebilecek dostluklar dilerim.

Çünkü hayat böyle anlamlı oluyor...

Gönüller dolusu selam ve sevgilerimle...

Yurdagül Alkan.