Eskilerim var

Unutulmuş Birer Birer
Eski Dostlar, Eski Dostlar
Ne Bir Mektup, Ne Bir Haber
Eski Dostlar, Eski Dostlar

Eski ne demektir? Sözlük anlamı olarak artık işimize yaramayan kavramlar için kullandığımız bir sözcük... Peki gönül anlamında nedir eski olmak? Eski dost, eski aşk v.s...Eskiyen duygular mıdır, insanlar mıdır acaba?Yıllar hangisini işe yaramadığı için rafa kaldırmıştır? Aslında ayrılmaz duygu ve insan...İnsan duyguyu oluşturur ne de olsa!Duygusuz insanda, insansız duyguda yoktur cihanda..İster olumlu , ister olumsuz olsun duygularımız nasıl işimize yaramaz bir gün? Nasıl eskir yani?" İnsanlar eskir" diyorsak duygularımızı eskiten insanlar mıdır o zaman! Onların zaman içinde yaşattığı duygular mıdır bizi tüketmeye zorlayan?Yıpranıyorda mı eskitiyoruz maneviyatımızı, yoksa çağımızın abur-cubur modasına fazla mı kaptırdık kendimizi...

Duygularımızda da maymun iştahlı mı olduk? Yemekleri tüketiyoruz, teknolojiyi tüketiyoruz da , bedenleri, sevgileri , duyguları da tüketmekteyiz...Farkında mıyız acaba?Yerine koyabilmek o kadar kolay değil tükettiğimiz eskilerimizi... Hani sevgi emektir ya, emekleri hiç saymaktır silivermek, atmak bir kenara gönül yarenlerimizi kolayca... Düşünmeliyiz başımızı döndüren yeni çağ seçeneklerine inat mazi olmadan yaşattığımız kalp kahramanlarımızı da...Geride bıraktıklarımız bizim için eskiyse , bizde başkalarının geride kalanlarıyla mı yenileniyoruz acaba!İkinci el duygular mı kavuştuklarımız!Aslında duygusal bir çarkıfelek yaşıyoruz çevremizle kalbimiz arasında...Biz "eskittik" diyoruz verdiklerimizi, başkaları "yenilendik" diyor bizden aldıklarıyla..İlk sandıklarımız bizim için ilk olabiliyorsa da karşımızdaki için masumiyetini yitirmiş olabiliyor sıradanlaşmışçasına.. İlk aşkımız içinde "ilk " miydik mesela?İlk heyecanlarımızın tadına varamayız bir daha..Her şeyin ilki başkadır içimizde..ilk tanışma, ilk buluşma, ilk sevgili, ilk sözcükler, ilk öpücük... Peki ne eskiyorda kalp ocağımızın ısısını azaltıyoruz acımasızca...

İlk heyecanlar bir ömür niçin bir ömür eskimeden kalmıyor?Araya mesafeler girince yeni dostlarımız kadar gündeme gelmiyor eski gönül bağlarımız!...Onları sadece eski bir şarkıda, bir anıda veya birkaç yırtık resimde anımsıyoruz sessizce gülümseyerek...Belki sevgilerini şokluyoruz kalbimizin dondurucu yalnızlık odalarında...Birgün o odalara yılların getirdiği süprizle dalıverirlerse o başka..O zaman şoklanmış sevgilerimiz gönül sıcaklığıyla ısınıverir birden..Yıllanmış dostlarımızla buluveririz kendimizi anılarımızın gökkuşağında...İlk aşklarımızda öyledir ya...

Gerçekte onlarda bakirdir daha. Bozulmaz o saf büyüleri..Biz aklımıza geldiğinde anılarımız kalbimizle büyüleriz ruhumuzu yine.. Zaten ilk aşklar ilk dostluklardır aynı zamanda..içinde bulundurur arkadaşlığı usulca.Yoktur ki içinde hiç art niyet, ikiyüzlülük, riya...Büyüsekte, üzerinden çok uzun yıllar geçsede "ilk aşkımız" hiç büyümez gözümüzde..İçimizde var olan çocuk benliğimizde yaşar, ağaçlar arasında saklambaç oynar, okul bahçesinde utangaç bekler, bir gülümsemeyle dünyamızı değiştiriverir ....O ölümsüzdür belki de.. Biz dünya için sona erişsekte birgün yaşadığımız ilkler bizden sonrakiler içinde ilk olacak sonsuza dek...İlkleri yaşadığımızı sanırken bıraktığımız eskilerden yeniler doğacak bu süreçte... Öyle bir yaşayalımki ; eskimeyen ilklerle...