Etek boyu, şort boyu... Gidilemeyen bir arpa yol boyu...

Yakın bir zaman önce genç bir hemşirenin sırf şort giydiği için darp edilmesinin üzerinden çok geçmemişken, önceki gün neredeyse aynı olayın bir kez daha vuku bulması “ne zaman bu hale geldik, nasıl böylesine acımasız insanlar topluluğuna dönüştük ve nasıl git gide canavarlaşıyoruz” diye sıkça düşündürmeye başladı beni ve benim gibi birçok yüreği…

Ve bu kez de yine kendince sözde ahlak bekçiliğine soyunmuş bir zat, minibüste bir genç kızı önce sözlü, sonra elle taciz edip, şort giymesinden ötürü kendisini tahrik ettiğini söyleyerek kızın yüzüne hiç beklenmedik bir anda elinin tersiyle vuruyor ve sonrasında minibüsten inip koşarak kaçıyor. Olayın özeti bu kadar basit gibi görünse de, iç yüzüne bakınca toplumun nasıl bir kaosla, nasıl bir bataklığa sürüklendiği apaçık gözler önüne seriliyor.

Kendisini ahlak bekçisi sanan bir kendini bilmez, saldırgan, sapık veya adı her neyse; sırf özgür iradesiyle seçtiği bir kıyafeti giyen ve bu zatın akıbetine uğramış mağdur bir genç kız; tüm bu arbede yaşanırken hiçbir şey yapmadan yerinde oturup, çok sonra zanlı kaçıp gittikten sonra sadece arkasından küfür etmekle yetinen, genç kızı düştüğü yerden bile kaldırmaya hasbel kader tenezzül eden insanlar… Aynaya yansıyan resmi görebiliyor musunuz? Kime yanalım, kime kızalım, kime acıyalım şimdi, gel de çık işin içinden…

Bu nereden çoğaldığı bilinmez zatların ahlakla, dinle, namusla, haysiyetle hiçbir ilgileri de yok kanımca. Sırf giyimi sebebiyle, başka bir insanın evladının ahlak bekçiliğini yapmak size mi düştü? Anası vardır, babası vardır, abisi vardır, kocası vardır… vardır da vardır… onca kişi varken siz kimsiniz yahu? Bırak ailesini, şunu bunu da… her şeyden önce Allah var be kardeşim… sana ne..  o şort giymiş, bu etek giymiş… kaldı ki herkes her istediğini giyebilir, çarşaf da giyse, çıplak da gezse bakmaya hakkın var mı? Herkes kendinden mesul… Bir başka insanın yaşam hakkını tehlikeye atmıyorsa sana ne kıyafetinden, tercihinden, görüntüsünden…

Herkes önce kendine bakacak aynada. “Ben kimim, toplumdaki yerim ne, bu dünyaya nasıl bir değer katıyorum? İyilik mi katıyorum, kötülük mü katıyorum” Hiç sanmam ki, bu zat-ı muhteremler bir kez olsun aynada kendilerine bir bakmış olsunlar. Ahlak yoksunluğu içinde yol almış gitmişler. Kimse dur dememiş, durdurmamış, bu kirli yollarından alıkoyan olmamış... ah ülkem vah ülkem… ne şanssız bir toplumuz ki, bu ayıp üstümüze kalmış.

Oysa aklı vicdanı hür bir toplumduk biz bir zamanlar ama saygı da duyardık bizim gibi düşünmeyene, bizim tarzımızda giyinmeyene… bu birilerindeki nasıl bir onursuzluktur… nasıl bir şeref yoksunluğudur… üstelik bir kadına el kaldırıyorsun… tekme atıyorsun, küfür ediyorsun, taciz ediyorsun.. ve daha neler neler... Milletin kızının, bacısının, karısının, çocuğunun kılığını kıyafetini sorgulayana kadar, onların ırzına namusuna göz diken o oyulası gözlerini sorgula…

Ha bir de… “böyle giyinirsen al sana işte, böyle yapar, hak etmişsin” vb. yorumlarda bulunan ve en az bu onursuz zat kadar suçlu olanlar… zavallılığınızla övünün… yarın öbür gün sizin kızınıza, bacınıza, akrabanıza, arkadaşınıza böyle bir şey yapılırsa (ki Allah’ım kimseye böyle şeyler yaşatmasın) o kötü yüreklerinizle işte o zaman bir zahmet siz dövünün…

Bu hadsizlere gereken cezalar verilmedikçe, bunların yaptıklarına bir “dur” denilmedikçe…

ETEK BOYU, ŞORT BOYU… GİDİLEMEYEN BİR ARPA YOL BOYU!