Evladını reddeden devlet baba

Şimdi işte hergün bir köşe yazısı yazmak zorunda kalan değerli yazarlarımıza hak vermemek elde değil.
Çünkü içinde yaşadığımız şu günlerde okadar çok sorunlarla boğuşmak zorunda kalıyoruz ki, hangisine öncelik vereceğimi bilemiyorum.

Fakat bu Türkiye bizimse burada yaşananlara ve bunun sonuçlarının bize yaşatılmak zorunda bırakılmasına kayıtsız kalmak da mümkün değil.

Bütün dünyanında içinde bulunduğu global kriz bizim gibi gelişmekte olan ülkeleri katmer katmer ezdi adeta.
Zaten dargelirli halkımız bu krizle birlikte sayın Başbakanımızın deyimiyle " bir kurusoğana " muhtaç hale geldi.
Hayatını adeta kredi kartı ile idame ettiren insanlar son dönemde yaşanan işsizlik furyası ile kart maduru olup çıktı.
Yine Başbakanımızın dudaklarından " Ben kredi kartı madurları diyemem onlara. Dürüst gözüyle de bakamam , onları şöyle bir kenara koyarım kusura bakmasınlar" diye inciler döküldü adeta.

Peki ne yapacağız borçlar gırtlağımızda hem alacaklılar kapıda ve devlet baba bizi evlatılıktan red ediyor.
Böyle bir acımasızlık olur mu dostlar?...

Aylardır işsiz bırakılan , çoluk çocuğunun yaşamsal ihtiyaçlarını bile karşılamayan, hasta olduklarında doktora götüremeyen aile babaları ne yaparlar dersiniz? Eğer yakın çevresinden de bir yardım alamıyorsa!....

Bugün iş ve işçi bulma kurumları dolup taşıyor. Öyle ki hem mesliki kurs verip hem de cebine harçlık koyuyor.
Medyadan öğrendiğimiz kadarı ile doğu illerinde okadar yoğun bir talep var ki kura ile seçmek zorunda kalınıyor.
Ben de işsizler ordusunun bir neferi olarak halen iş aramaktayım ama yok yok işte , yer yarıldı da yerin içine girdi sanki ve biz işsizler artık elimize kazmayı alıp elmas arar gibi iş aramaya başlayacağız herhalde.

Sonuç olarak cinnet geçiğren insanların örneklerini saymaya gerek yok hepsi gazetelerin birinci ve üçüncü safalarında çarşar çarşaf yer almakta.

Bazı insanlarımız bir babanın neden evlatlarını ve eşini doğradığına, neden sokaktaki insanların birbirlerine tahammül edemediklerine anlam veremeseler de.

Biz biliyoruz ki, bu zor koşullarda yaşamanın ve bir çıkış yolu bulamamanın yarattığı sonuçlardır bunlar hep.

Sanırım en acısı da, devlet babanın bu toplumun hasta bireylerini iyileştirip tekrar ayakları üzerinde durabilecek hale getirmek yerine onları adeta evlatlıktan red etmesidir.

Bunalım geçiren işsiz bir vatandaş başbakana suikast eyilimindeyken yakalandı.
Bu vatandaşımızın " Başbakan olmazsa muhalefet liderini " öldürecektim demesi çok manidar öyle değil mi?

İşte geldiğimiz nokta.