Ey dünya

Aslında ne istiyorum biliyor musun ey dünya...
Bize, zaman ilerledikçe daha da artarak bahşettiğin tüm bu teknolojik ve sosyal olanakların hiç birinden nasibimi almak istemiyorum....
Ben, insanların birbirlerine günaydın dediği, taze çiçek kokularıyla uyanacağım sabahlara kavuşmak istiyorum
Çok mu erken bunun için? Soru bu mu? Yaş mı önemli? Nedir?
Hayır.. ben bunu hissediyorum ve istiyorum.
Kapımın önünde papatyalar açacak, gelincikler baharda coşacak,
Yan bahçemde domates, nane, biber, maydanoz yetiştirebileceğim,
Her gün aynı inanılmaz şekilde bana göre ilk defa yüzünü gösteren güneşle onları sularken bir şeyler ürettiğimi hissedebileceğim,
Mis gibi çam kokusuna kızarmış ekmek kokusunu katabileceğim,
Olmazsa olmaz deniz manzarasınıa karşı çayımın sıcacık dumanını bardağımda görebildeceğim sabahlara uyanmak istiyorum...
Ve sen hayat yoldaşım, istersen bu seremoniye daha sonra katıl ama bil ki bunlar seninle güzel e yeter bana.
Sen istersen benim kadar derinden, içinden hissetme evrenin bu olağaüstü rutinini,
Ama kızarmış ekmeği peynire katık ederken gözlerimin içine sevgi dolu bak yeter güzelim...
Kurban olurum yoluna, yeter ki anla beni ve esirge can kuşum.

İstemem makine falan, yıkarım ben bulaşıkları ellerimle şarkı söylerken,
Akşam, eve gelirken sıcacık bir ekmekle yüreğini getir yeter
Allah ne verdiyse biz ona sevgimizi bin katar yeriz

Ey Allahım,
İstediğim ne para ne pul,
İşim olmaz kompleksle, hırsla, anlamsız arzularla,
İstediğim sadece huzur ve sevgi....