Ey MB okur ve yazarları niye buradayız?

En güzel insan kim?

Bize benzeyen, kendimize benzettiğimiz insan.

En güzel aktör de böyle.

En güzel şair?

Duygularımızı dile getiren, ona tercüman olan.

En güzel yazar?

Düşüncelerimizi satırlara döken.

Bizim gibi düşünen.

Fikirlerimize tıpatıp uyan.

Peki, bunların kötüsü olur mu?

Niye olmasın.

İşimize gelmiyorsa, bize uymuyorsa kötüdür.

Salla gitsin.

Taşa tutalım.

Yetmedi topa tutalım.

Kökünü kurutalım.

…….! Karşıtı diyelim.

Düşman diyelim.

Sevgisiz, merhametsiz, insancıllıksız! Diyelim…

Bizden değil ya.

Daha ne bulabiliyorsak ona yakıştıracağımız…

Birbiri ardınca hepsini sıralayalım.

Aramızda yaşatmayalım.

Cahilsin diyelim.

Bilgisizsin diyelim.

Özgürlük düşmanı diyelim.

Bunları söylerken kendimizi inkâr ettiğimizi göz ardı ede ede.

Haksız olduğumuzu sırıta sırıta.

Savunduğumuz değerlerin gözünün içine baka baka.

O oda bize kalkar;

Ya sizin yorumlarınıza ne demeli derse?

Düşüncelerine uymuyor mu?

Basıyorsunuz feryadı.

Şucu-luk bucu-luk başlatıyorsunuz.

Kamplaşma, guruplaşma, ayrışma, kışkırtma… Daha ne varsa.

Birileri de size oldu mu şimdi dese zorunuza gidiyor.

Sen istediğini söyleyeceksin.

Ben hı hı diyeceğim.

İstediğini yazacaksın.

Evet, evet diyeceğim.

Yok, öyle şey.

Sürü anlayışına hep birden hayır diyorsak.

Yorumlarda biraz daha ölçülü olacağız.

Yoksa ısrarla karşı çıktığımız şeyleri kendimiz icra etmiş oluruz.

Sahi sizce en güzel insan kim?

Yazar, şair, aktör?

Ya en kötüsü?

Halbuki en güzel insan doğruya en yakın insandır.
O doğru da bizim belirlediğimiz değil aklın, ilmin, bilimin, edebin. hayanın, vicdanın, merhametin tasdik ettiği doğrulardır.
Evet, şimdi sizi dinliyorum.