Eylem Saçan Karabulut-Şair -Yazar

Memleketi Trabzon – Maçka -19 Mayıs 1976 tarihinde doğdu ozanlar lisesi'de okudu. Sakarya’da yaşıyor-Evli 

Babama Mektup Sayfaları doldursam bitermi hasretin, dönermi ummandan son nefesin. Kelimelerimi sırtladım, sana gelirken özlemim, hasreti yürek yangınını söyleyecek söz bulamıyorum. Özledim demek yetmiyor kelimelerle vicdan savaşında. Biliyorum ki beni duyuyorsun, biliyorum ki ben senin yine en küçük sevgili kızınım. Değil mi baba? evet de söyle baba. Öyle bir yangın bıraktın ki yürekte, ne ben söndürebiliyorum zamansız ayrılığın ateşini, ne de düşlerimde ki sen, anlamsız boşluğu. Ölüm, şehrin yanlızlığının her yanını sarmış yine bu gece.İlk defa ölümden korkmuyorum. İlk defa bilmediğim bilmeceye kafa tutuyor beynim. Seni sensiz yaşamanın verdiği vicdan, elimi uzatsam tutabilecek kadar yakınken keşkelerin savaşında boğuluyor zaman. Yılların yorgunluğu, Küskünlüğü taş koydu yoluma babam. Umutlar taşıdım hep düş mavisinde, bekledim bu öfke birgün dinsin diye. Yol ayrımının çıkmazında bir ben kaldım. Bir ben bir ben kaldım. Uzandım tabuttaki yalnızlığına. Öylece yatıyordun boylu boyunca. Yitik günlerimin cenazesi hadi kalk. Sarıl sende boynuma bakma bana öyle git de kal de bana öldüm deme deme. Sen ki bu hayattaki cesaretimdin, sen ki umutsuzluğumu dayadığım dağımdın, sen ki sözlerini yemin bellediğim atamdın babamdın. Yarı yolda bırakmak varmıydı bu kitapta. Yüreğim yangın yeri..söyle kim söndürür bendeki bu seli. Ben üşüdüm sensizlikte, ben ölürüm bu sessizlikte. Beni bu sessizliğe kurban etme baba, deme bana öldüm deme babaaa.. 

Milatsın Sen Yaşamak iyileri, kötüleri ikiye bölmektir.
Ölüme çare buldum...!
Seni sevmek hiç ölmemektir.
Sana ıssız limanlardan şarkılar getiririm,
Sana geçmişten yitmiş binlerce kıvanç gösteririm yollarca,
Sana seni tanrılaştırmış gönüller dizerim boyunca....
Yeterki gitme....
Sana bir tebesümünle gülecek,
Bir acınla titreyecek eller bulurum...yeterki dile.
Bu satırlar yük olacak, sevda yükü....
Taşıyamasanda okursun...
Özlemin tüm kollarıyla sarılıp kucaklarım yüreğini.
Hüznümün gülen yüzü....
Yokluğunda yağmur düşüyor içimin seni seven her parçasına.
Yaşamakta yaşlanmakta..seninle sevginle.
Dağıl topraklarıma al özüm senin olsun.
Benim bol gelir yüreğime yaşadığım bu şehir.
Uyanıklığımda ben hep bir düş görürüm..
Seni hiç ayırmam yanımdan.
Birikir hüznüm cebime sığmaz çözülür yüzüm ama....
Sevdan anlamaz...!
Yüreğine hapset beni orda kalayım,
Düşen damlalar hiç böyle güzel düşmemişti,
Sevgiyle süzüleyim yüreğine damla gibi...
Bir durak var yüreğimde beklerken hep geciktiğim,
Her kaçış aslında kendini yakalar,
Her aşk mavi bir masaldır anlatılmayan.
Herşey geçer herşey biter derler...
Bitmeyen bir şey var yüreğimde,
Zaman siler derler herşeyi....
Silinmeyen aşkım var zamanda...
İçimin gülen yüzü...düşümden öte bulmalıyım seni.
Ben gecenden geçen beyaz bir geminin
Eskimiş hüzün sesiyim...
Düşün ki ben yolcumla eskiyorsam,
Neyi anlatır sana sevgim...
Söyle ben hangi bekleyişin nedeniyim?
Yani kucak açmışım sana...açtığım gibi yaşama.
Seni sevmekle başlayan mutluluğum var,
Senin yüzün.......gülen yüzüm....
Senden öncesi hiç yaşanmamış gibi...
Milatsın sen.
Neden bu kadar çok yazıyorum diye düşündün mü hiç?
Sana seni seviyorum demenin
En güzel şeklini arıyorum...
Can sıkıntımın mavi papatyası...
Yoksun.....yoksulluğumsun...
Sen başıma gelen en güzel şeysin.
Perestim galiba, hayalperest, düşperest...
Uçumsuz bir maviliğin hayalini yaşatıyorum içimde.
Sevgimin, isteklerimin ya da özlemimin
İnkarcısı değilim.
Ne zaman içime biraz fazla dalsam,
Yanlızlık korkum depreşir.
Ben bir yola gitmekteyim, yol dediğin ne ki....
Geçer gidersin......
Yol değil yolculuktur önemli olan,
Kiminle yolculuk ettiğinde önemlidir...
Yoluna çıkanlara ne yaptığın,
Kimleri yoldan çıkardığın,
Yolunu kesenlere biçtiğin kader..
Yolculuğunu ister benle ister bensiz yap ama....
Sakın düşme...
Yüreğim şahitlik etsin ki...
Ben bu alemde sadece seni sevdim...
Vazgeçemiyeceğim kadarımsın..
Sensizliğim tek yoksulluğum.
Hayatıma kattığın güzellikler için...
Ve o güzellik sen olduğun için
Teşekkür ederim... 

Eylem Saçan Karabulut