Eyüp Sultan'da ''don'' la abdest

Bir kaç gün önce Eyüp Sultan Camiine gelmiştim. İstanbul'da en sevdiğim mekanlardan birisidir burası. Herzamanki gibi çok kalabalık bir gündü. Abdest almak için lavaboya girdim.İçerisi tam bir curcunaydı;çoluk çocuk kalabalık, evlere şenlik bir hal. Yanıma bir hanım oturdu arkadaşıyla da konuşuyorlar bir yandan.Arkadaşı ''pantolonun içine külotlu çorap giymeseydin keşke nasıl abdest alacaksın'' filan deyince ilgimi çekti. Sonra pantalonu ve çorapları çıkarıp öyle abdest almaya karar verdi yanımdaki hanım. Kot pantolonlu, sarışın hoş bir bayan. Baktım, iç çamaşırıyla kaldı başladı abdestini almaya. Ben de ''tamam'' dedim, şimdi bu yobaz sürüsü yolar bu kadıncağızı. Tetikte bekliyorum, olur da bir şey olursa koruyayım diye.

İçerde çarşaflısı, başörtülüsü çeşit çeşit kadın dolu.Aman Yarabbi! Kimse de dönüp bakmadı ya.Bir Allahın kulu bile başını çevirip bakmadı, sataşmadı, bacaklarına laf atmadı.Ne bacaklarına ne de çamaşırına.Bende hafiften bir hayal kırıklığı tabii.Şimdi bekliyoruz ya bu türbanlılar bizi paralayacak diye.İlaç için bile bakan yok.

O hanım aldı abdestini, çorabını pantolonunu giydi, arkadaşı da aldı abdestini beraber çıktılar. Ben hala bekliyorum bari arkasından bir laf eden çıksa diye.O da yok.Herhangi bir yerde hakkında yazı yazılacağını da zannetmiyorum. Ağır ağır giyindim çıktım.Onlara bakan yok, kadınların gözü benim çizmelerin topuklarında.Neyse, camiye girdim, dualarımı yapıp çıktım, aklım iç çamaşırıyla abdest alan hanımda kaldı, ne yalan söyleyeyim.Gazetelerde yazılanlara bakılırsa o haliyle olay çıkması lazımdı.Ama hiç bir şey olmadı.Kimin ne niyetle orada olduğunu bilen sadece Cenab-ı Allah.İnsanlar geliyor, abdestini alıyor, ibadetini, duasını yapıyor, etrafına bakmıyor bile. Hanımefendi de akıl edememiştir belki ayağına başka çorap giymeyi, bahçede cenaze vardı, belki cenaze sahiplerindendi, üzüntülüydü. Hepimizin başına gelebilecek kadınca bir hal sonuçta.

Hayat gazetelerde yazıldığı gibi değil.Birilerinin korkuları, birilerinin provokasyonları belki tv de ve gazetelerde yer bulabilir ama hayat bambaşka.Hayat kendi akışında.Olması gereken de bu zaten.