Fargooooooo! Ooooooo!...

Gecenin içinde, karların içinden, mavileşen dünyadan o araba geliyordu üstümüze üstümüze ve müzik, o müzik alıp korkularımızı zirveye taşıyordu; mutlaka kötü bir şeyler olacak.

Bu yüz her şekli alabilir; ne kötü diyebiliriz ne de iyi, şaşkın, desek, para!

Yalanla başladı her şey ve doğru ile, net gerçekle bitti, bende. Yeter ne idi ya da çok? Hayatın anlamı soğuk bir gecede sıcak bir akşam yemeği mi, yoksa cin cin düşünüp o bol paralı, şaşalı bir hayatın tam göbeği miydi?

"Bunu aklım almıyor."

Kime kefil olursun? Ona olurum ama diğerini tanımıyorum, sahi o kim? O kim, ben de bilmiyorum! Birliktelerdi.

Bu kadarcık para o kadar insanın....Anlıyor musun? Susarak konuşmak; bana yap, dediler, yapar mısın, şu kadar para; kış, soğuk, para da yok; yaparım, dedim, sonunda ne ki? Yaptım. Bir daha olsa yine yaparım. Çünkü soğuk, çünkü para lazım; biz de yaşamak zorundayız, yoksa ölelim bitsin!

Akılını kullanınca. Doğru olunca. Gerçek iyide kalınca.

Para şimdi karların altında mı? Karlar eriyince....Geceye dikkat etmeli. Soğuğa da , özellikle kar soğuğuna. Ve arkadaş seçimi önemli, hangi iş için olursa olsun, arkadaş, çok dikkatli olmalı; kim o? Çıktın yola, yol hangi yol? 

O arabanın gece gece, beyaz beyaz, mavi mavi, kabus kabus gelişi, hep gelişi; o gelişte kaldım, bilerek tam o anda kalmak istedim, evet üşüyorum, evet korkuyorum; ama bu yaşanması şart bir bir bir gerçek, sonunda kaybolmak olsa bile, bir şekilde, şekilsiz.

Herkesi bulup toparladılar mı, diri ya da ölü?

Not: Fargo'dan çıkışla ya da Fargo'ya girişle yazılmıştır.

Ş.Y.