Fenerbahçe'de hüzün

Maç bitmiş seyirci tek ses “Zico istifa, Zico istifa” diye bağrıyor. Ligde lider olan ama, mutlu olmayan bir takımın taraftarları olarak haklılar, ligin en kritik maçlarından birini kendi sahanda yeneceksin, bu olmazsa olmaz, yoksa korkulu rüya, hatta kabuslar görürsün…

Ben bir Fenerbahçe taraftarı olarak 100. yılda futbol takımı bu olmamalıydı. Ben her branşta birinci olmak parolası ile girilen sezona alınan teknik direktör ve futbolcular dan bazıları Fenerbahçe’ye yakışmıyor. Bu bir gerçek, ben yönetici, antrenör ve futbolcuların 100 yılda bu son maçtan sonra geçen seneki bir son bizi bekliyor gibi geliyor, bunu düşünmek istemiyorum.Kimse düşünmek ve yaşamak istemiyor.

Beşiktaş’ın Sakarya’ya kaybettiği puanların olduğu haftada sen eğer evinde Vestel Manisa’yı yenemiyorsan, ne olacak bizim halimiz, hangi maçı kazanacağız, oynayacağımız derbi maçlarını şimdiden kara kara düşünüyorum. Bunu Fenerbahçe taraftarı hakketmiyor.

Üç büyüklerin yabancı hocaları aldıklar milyon dolarlar yanlarına kar kalıyor. İşte Her şey ortada, "görünen köy klavuz istemez"..

Sezon başından beri hep olumlu düşünmek istedi Fenerbahçe taraftarı ama artık bıçak kemiğe dayandı. İstikrar istemek, koltuğuna gerilerek rahat rahat maç seyretmek onun en doğal hakkı, çünkü Fenerbahçe taraftarı şahısları değil salt kulübünü Fenerbahçe’nin o şanlı tarihinden gelen sevgisini seviyor.

Ona gönülden bağlıdır. Bu bir karşılıksız sevgidir.

Bunun adı konmaz. Adı konmayan sevgiler çok yücedir, bu sevgiler sonsuza dek bitmez.

Tüm Fenerbahçe’li futbolcular ve Teknik heyet bunu çok iyi bilmelidir. Bilmeyene öğretilmelidir.

Ya da bu sevgiyi kaldıracak futbolcular alınmalıdır.

Lig sonunda 100. yılda futbol takımı şampiyon olmuş bir Fenerbahçe görmek bu taraftarın en büyük hakkıdır.