Feryad-ı figan “Kalbim yangın yeri”

Tam 25 genç insan. Tam 25 yuva. Tam 25 ana. Tam 25 baba. Tam 25 kalp.

YANDI BİTTİ.

DNA testiyle evlatlarının kimliklerinin belirlenmesini bekleyecekler. Kahır dolu saatler.

Onların içi yandı, dışlarına vuran kordan biz nasiplendik.

Onlar gibi yanmak mümkün değil. Onlar gibi kor olmak mümkün değil.

Akıl dumur, kalp taş, göz kuru. Sinirler harap. Endişe yüksek.

Çok düşündük, kalbimiz çok ağrıdı. Hep sabır dedik. Sakin olmaya çalıştık.

Yapabileceklerimiz tükendi. Serseri mayın gibiyiz.

Akla her türlü abuk düşünce gelir oldu. Sorular birbirini kovalıyor.

Kovalar hep boş.

Neden Orman Bakanlığı yapıyor açıklamayı?

Bakıyorum, bakıyorum hiçbir bağlantı kuramıyorum.

Namaza çıkan kurtulmuş. İçim eziliyor. Manasını bile aramak istemiyorum.

Aklımda tek bir zikir.

25 CAN. 25 EVLAT. 25 ANA. 25 BABA.

SON KEZ VÜCUDUNA SARILAMAYACAKLARI EVLATLARININ ACISIYLA DAĞLANAN YÜREKLER.

Nerem acıyor? Nereye sığınacağım? Neresi güvenli? Nerede korunurum?

Cevapsızlıklar ve belirsizlikler içinde gidip geliyorum.

Bir umut istiyorum. Bir ışık. Bir yol. Bir çözüm.

BARIŞ DOLU VE SAVAŞSIZ BİR HAYAT İSTİYORUM!

Askerlerimi rahmet, ailelerine ve sevenlerine acılarını paylaşarak sabır diliyorum.

Gerisini de ALLAH’a havale ediyorum.

Sağlıkla ve mutlu kalın 06/09/2012

Gülay Mustafaoğlu