Filistin direnecektir!

Filistin’de yaşanan İsrail katliamını ayrı bir yazıda ele almayacaktım. Kendime göre televizyonlarda izlediğim görüntülerin yüreğimde yarattığı yıkıntıyı “Ölüm ne kadar çok” adlı blogda anlatmıştım.

Ne yazık ki, aklı başında bir yakınımın; ” Filistinlilerde her gün füze atıyorlar, İsrailliler haklı, devlet dediğin böyle olur!” dediğine tanık olunca düşüncem değişti.

Yurdum insanı Uğur Mumcu’nun dediği gibi ”Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi oluyor.” Öyle ya yaratılan İsrail propagandasıyla ikna olup Filistinlilerde “Hak ediyorlar!” fikrine varmak başka nasıl anlatılabilir ki…

BM kararı ve ABD’nin hamiliğinde Filistinlileri topraklarından kovarak, işgal ederek 1948’da kurulan İsrail işgalci devlet, haklı ve meşru olarak anayurtlarını savunan Filistinliler suçlu!

İşgal ilk haliyle kalmamış 1967’de genişleyerek devam etmiştir. Aklımın yettiği günden bu yana efsane haline gelmiş olan Yaser Arafat’ın devrimci, özgürlükçü mücadelesine tanık oldum dinlediğim radyolardaokuduğum kitaplarda.

...

SSCB’nin çöküşüne paralel olarak dünyada olduğu gibi sol geriledi, dinsel söylemleri öne çıkaran Hamas vb. örgütler öne çıktılar.

Ülkemizde varoşlarda dinsel temelli siyaset yapanların etkin olduğu gibi Filistin’e hatta İsrail’de de dinsel temelli, ırkçı siyasi yapılar oluştu, öne çıktı…

Özellikle Şubat ayında seçim yapılacak olan İsrail’de kim daha çok Filistinli öldürürse başarısı ona göre biçimlenecek!

Bakmayın dünyada farklı ülkelerin şimdi kınama yayınladıklarına. BM kararında imzası olan tüm devletlerin günahı var yaşanan ölümlerde. İsrailli pilotların eğitimlerini Konya’da yaptıklarını herhalde biliyorsunuzdur. Karşılıklı askeri ve siyasi alanda yapılan işbirliklerinden sonra; “Hava harekâtını orantısız güç kullanımı olarak görüyor ve bunun barışa indirilmiş bir darbe olarak değerlendiriyorum. Bu ayrıca bize karşı yapılmış bir saygısızlıktır” değerlendirmelerini samimiyet testinden geçirmekte fayda var.

Bu günlükte benden bu kadar, önceki yazımdan bir alıntı ile bitiriyorum;

“Parçalanmış cesetleriyle televizyon ekranlarından bakıyor ölüm bana, utanıyorum!

…

Görebiliyor musun bebeğin gözlerdeki acıyı!

Kolları kopmuş param parça ölüleri seyrederken soruyor musun aynada resmine!

Vicdanın; ”Payım var yaşanan vahşette.” diyor mu utanarak!

Umut var o zaman doğacak güneşte.”