Friedrich Nietzsche böyle buyurdu zerdüşt

İnsanın tek ve mutlak hükümdarlığı kendi iradesidir aslında. Zerdüşt de kendi iradesiyle kapandığı mağarasında, zerdüşt, yılan ve kartalının serüvenini okuyacaksınız. Yani üstün insan olma yolunda kendi iç yolculuğunu, kendi mağarasında ararken... üstün insana yani kendi yüreğimize yapacağımız bir yolculuktur aslında okuduğumuz serüven. Çünkü aradığımız üstün isan yüreğimizin derinliklerindedir.

Kitabı elinize aldığınızda bırakamayacaksınız, her cümlede yeni bir dünya bulacaksınız.”insan bir iptir ki hayvanla üstün insan arasına gerilmiştir” bu sözde düşündüm ki, korkularımız bundandır, ipi geçebilme cesareti olanlar belkide hayatı mutlu kılmayı başaranlardır. Tohum çürümdende yeni bir hayat filiz vermezki. “Siz soluncandan insanlığa kadar yol aldınız” içimizdeki soluncanı yenmek kolaymıdır ki? Bu dünyada bize iyi bir yaşam sunamayanlar hep diğer dünyadaki nimetlere nasılda inandırırlar bizi, “dünyaya yaşama sadık kalın ve size öbür dünya ümitlerinden bahsedenlere kanmayın. Yaşam bunlardan usanmıştır” der zerdüşt.“gerçekten insan kirli bir nehiridir, kirli bir nehiri kirlenmeden içine alabilmek için insanın deniz olması gerekir” kaç deniz büyüdü içimizde dersiniz, arınmak için tüm kirlerden. Rüyasız uykular ruhumuzun parçalanmışlığıdır kirli nehirlere. “gündüz 10 gerçek bulmalısın, yoksa gecede gerçeği ararsın ve ruhun aç kalır” ruhun aç kalmadan gecelemesi ne büyük erdemdir oysa..“akıl bedenin bir parçasıdır.

Ruh büyük aklın bir parçası ve oyuncağıdır.” “Dağda en kestirme yol tepeden tepeye olandır. Fakat bunun için uzun bacakların olmalı” kestirme yolları aşmak için çoğu zaman ne çok yol gitmek gerek oysa. “eğer tanrı olsaydınız elbiselerinizden utanmaya mecbur olurdunuz” tanrısal olanı düşlemek zaten büyülü bir dönüşümdür, ve kilise devletlerin en sahtesi der orta yerinde kitabın. özgürlüğü haykırır kimi zaman, kimi zaman yükseklerin değil yamaçların tehlikelerinde bahseder zerdüşt. Sahi kaçımız düşündük yamaçlardaki tehlikeleri? Yaşamsal zevklerden, güçlünün gücü koruma arzusundan, adalet, bilgelik, dans ve yaşamsal tüm alanlarda fikirler söyler bize dayatmasız.“insanın kendisini taşıması güç şeydir. Bunun nedeni; omuzlarında bir çok yabancıyı taşımasıdır.” Omuzlarımızdaki yabacılardan bıkmadıkmı hala. Daha ne duruyoruz onları omuzlarımızdan indirmek için. Maskeli balolar yalanın yeri değilmi? Nice notlardan çıkan sayfalarca anekdotu ne yazıkki akataramıyorum bu sınırlı sayfama. Ama sevgi üzerine yazdığı şu cümleyi seçip koymadan geçemedim. “insanlar arasında bulduğum en iğrenç tip, sevmek istemediği halde, yine sevgiden geçinmek isteyen parazitlerdir. ”İnsanını büyüklüğü neyi ifade ederki? zaten hepimiz benzer kusurları taşmazmıyız sanki?Kusurlarımızdan arındıkça ve kendi iç yolculuğumuzda, iktidar ve gücü sorgulayarak, kendimizi yeniden tanımlama zamanıdır, üstün insan olabilmek için.

Kitabı bitirdiğinizde içinizde bambaşka bir dünyaya yolculuk yaparken bulacaksınız kendinizi. Zerdüşt, yılan ve kartalın yaşadığı ormanı geçip dağdaki mağaraya yolculuk yapmaya davet ediyorum hepinizi. Bu yolculukta çok şey bulacaksınız...