Futbolizm

Futbol, ilahi bir spor. Geniş kitleleri, bu kadar yakından ve bu kadar derinden etkileyen, başka bir spor dalı yok. Bilen, bilmeyen, anlayan, anlamayan herkesin, futbol hakkında söyleyeceği bir iki şey mutlaka vardır.

Futbol hastası, futbolu, futbolcudan daha iyi oynar. Teknik drektörden daha iyi bilir. Yorumcudan daha iyi yorumlar ve yöneticiden daha iyi yönetir. Futbol hastasının yanında, hakemlerin lafı bile edilmez. Hakemin görmediğini onlar görürler. Dıgıtal kameralar bile, onların gördüğünü göremez. İlginçtir, hayatında televizyonun haricinde, stada gidip, dünya gözü ile maç seyretmemiş, futbol fanatikleri vardır. Futbol hakkında en çok şeyi de bunlar bilirler. Taraftarı oldukları takımlara beş kuruşları nasip olmayanlar, yönetim kurullarına ve kulüp başkanlarına en çok küfür edenlerdir. Bunlar stadın dışında ve kulüp binasının önünde birikir, yönetim istifa, yönetim istifa diye bağırıp, didinir dururlar.

70 milyon nüfusumuzun, 70 milyonu da futbolla ilgilidir. Kadınlarımız ilgisiz görünseler de onlarında taraftarı olduğu bir takım vardır. Üç büyükler en popüler olan kulüplerimizdir. İstanbul dışındaki futbol hastaları, kendi şehirlerinin futbol takımının yanında, mutlaka üç büyüklerden birinin de taraftarıdır. Üç büyüklere sorarsanız, her birinin en az 20 milyon taraftarı vardır. Kalan 10 milyon, teferruattır. Bizim futbolumuz, bizim hastalarımıza göre, biraz savaş, biraz seks, biraz erotizm, biraz anti stres ilacı, azıcıkta spor karışımı bir şeydir. Ne demişler: biz bize benzeriz, futbolumuzda bize benzer. Toplumumuz taraftarı olduğu takıma göre sınıflandırılmıştır. Fenerliler, hali vakti yerinde, krizin teğet geçtiği sınıftan. Galata saraylılar, azıcık aristokrat. Beşiktaşlılar ise halk takımı. Bir de ne hikmettir bilinmez, Cumhurbaşkan larımız hep Beşiktaşlı. Buna dayanarak diyorum ki: ATATÜRK de Beşiktaşlıydı. Bundan sonra yapılacak Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde, bu hususun göz önünde bulundurulması ve geleneğin bozulmaması gerekecek.