Galeyan

I.
" Sükûtu pay eden duygularımın
Ahva kalmış nice feryatları var "




Saltanatını tarifte
Lûgatlar dahi yetersizdi
Sağanaktı belki ama
Bir yağmurdu işte
Güneşi görene kadardı
Ömrün


Karanfil
Olanca matemiyle
Cebren ablukaya almış
Ayrılık ertesinde ekipte
Kanla suladığım
Siyah papatyalarımı


Sakın
Sorma ahvâlimi
Olur da açarsam ağzımı
Ferhat gönül koyar
Usanır cananından
Kızıldeniz tekrar yarılır
Helâk olur musibetler


Dahi besteler Mozart’sız kalır
Kaybeder kumarbazlar


Ve sen
Tevâzu yoksulu maça kızı
O güzel cemâlin
Dökülürde önüme
Pişmanlığa gebe mahçup bir
Aman diler




II.
" Fecir vaktine rastgelsin ilmeğin
Faili sen ol bu dehşet günahın "



Akrep
Gün batımına yol aldığında
Yarenin olsun yanık zılgıt


Şekeri elinden düşmüş
Mahzunları oynayan veledim şimdi
Dudağım büzük
Sırtladım yükümü
Gidiş vakti benimdir
Gece benim emrime girer
Bense hüznün emrine


Melül bir tavır takınmasın gözlerin
Geceyi bensiz geçirmek
Layığındır


Hattatlar çırılçıplak
Siyah bir " son " düşsünler boz kağıda
Öyle bir düşsünler ki
Tuvaller dahi kıskansın
Nehyetsinler bana
Bu son olsun


Söyletme de
Otur hayâlî köşende
Ağyar olmuşuz işte
...
..
.




? / ? / 2010 - 2011
Bekir Keskin