Gece sabahlar teninde

“Düş kentler” kurdum ellerinden…

Şimdi hangi tene dokunsan,

Bir masal yaratırsın

Zamanın evvelinden.

Gece yarılanır pencerende

Gözlerine yüklediğin hüzün üşür,

Göçmen kuşlar mevsimidir artık

Anlarsın…

Yastığının altına sakladığın

Hayallerin uçuklar,

Biriktirdiğin acılar

Peydahlar gözbebeklerinde,

Ağlasan yüzün dökülür,

Gül-sen güneşsiz kalırsın.

Ve balkabağına döner araban,

Gece sabahlar teninde,

Bedensiz kalırsın…