Geçmiş...

Geçmiş zaman içinde kalbur saman içinde...
Neler saklı acaba geriye dönüp baktığımızda geçmiş dediğimiz zaman zarfımız içinde?
İyi kötü herkesin geçmişi anılarla süslüdür mutlaka ve silinmezde geçmiş nedense hiç...
Çoğunluklada keşkelerle,pişmanlıklarla,şimdiki aklım olsaydı gibi yakınmalarla anımsanır geçmiş,iyisiylede kötüsüylede...
Kötü anılar mutlaka var,ama kötüler kadar iyilerde vardır geçmiş dediğimiz süreçte,hoş anılar unutulmaz dakikalar,unutamayacağımız doslar,arkadaşlar,aşklar...Hepsindende iyi birer hatıra saklamıştır belleğimiz gelecek zamanda yaad etmek için,belki arada anımsarız ve kocaman bir gülücük yayılıverir yüzümüze...
Peki ya kötüler???
Onlarda vardır elbette.Hiç unutulmayacak acılar mesela.Onları silmek isteriz aslında hep,ama sildiğimizi sandığımız her kötü anıyı daha da derine iteriz,unuttum dedikçe iyice kazınır hafızalarımızaa.Unutuldu diye avuturken yüreği bir küçük tesadüf,bir küçük hatıra yeniden su yüzüne çıkarır ve yüreğin en kuytularından ince bir sızı yayılır bütün bedene...Hani silmiştim ben bu anıyı derken aslında ne kadar derinde ve ne kadar taze sakladığını fark eder insan.
Geçmişte yaşanmış herşey iyi yada kötü birer deneyim olarak geleceği aydınlatan bir fenerdir diye düşünürüm aslında çoğu zaman,ama ya yeniden su yüzüne çıkan ve sildiğimi sandığım tatsız hatıralar?Onlar nasıl bir aydınlatma feneridir ki loş ve sevimsiz bir renk yayıyor ortalığa...