geçmiş zaman sevdaları...

             Tanıdık hayaller böler

            karanlık gecelerimi nicedir...

       Yüreğim çınlamaktan yorgun;

                    çın…çın!

       Sabah kuşlarının sesi yankılanırken

                ağır uykularımda,

        nasıl bir şey bu-bir ömür özlemek- 

               özlemek asırlarca..!?

                                                      Şimdi derin bir “ahhh!”tır nefesim, ta eskilerden...

                                                        Bir sızı ki içimde; sızım-sızım, hiç eksilmeyen...

                              Reva mı bir düşe düşmeye çalışırken eski bir düşte çoğalmak yeniden?                                                                                                          

                                                                      Biliyorum aslında;

                                 önce bir kalemde silip atmalı çantada keklik sevdaları,

                                           ardından koca bir silleyle hiçliğe göndermeli;

                                                 şu yalan-şu yavan-şu düzenbaz aşkları…

                              Sonra binip o bembeyaz geçmiş zaman sevdalarının kanatlarına,

                                               süzülmeli sevgilinin olduğu adsız diyarlara,

                               hasrete inat kavuşmalı ve ağlamalı mutluluğa; damla...damla…

                                                                            *****