Geçmişi andıkça

Ellerim uzandıkça, soluk alıyor, raflara sakladığım eski yaşanmışlıklarımı  yazdığım, dozlu defterler. saklı gizli okuduğum romanlar. Nasıl büyük bir heyecanla aldığım, bir solukta okuduğum romanlarım, bana dair çok şey barındıran sayfaları arasında kuruttuğum çiçekler... Çok zaman geçmesine rağman sakladığım. benim için çok özel olan bir çok mektup. Renkli ve kokulu sayfalar, kenarlar süzlü. özenle yazılmış şiirlerin yazıldığı sayfalar. Şiirlerin baş harflari koyu harflerle yazılmış. Özel şiirler saf, temiz, duygulu satırlar... Sevgiliye duyulan özlemi ne kadar da güzel dile getirmiş, satırlara sakladığım kelimeler,hatırlıyorum da bu mektubu vermemiştim. Heyacan mıydı yoksa vakit mi bulamamıştım. Yoksa bastırılmış duygularmıydı...Bilmiyorum yoksa tabularını kıramadığımız çevrenin baskısı mıydı? Aslında neyin zamanıydı onuda hiç bilmemiştim.  Hala çözemediğim öyle çok şey var ki.Ne çok şeyi zamanı değil diye ertelemiştim. Yada çevrenin baskısından bastırılan duygular. Şimdi baktığımda günlüklerime. Sayfaları çevirdikçe şiirlerin doğuşlarını  hatırlıyorum. Farkında olup da kimse ile paylaşmadığım şiirlerim ve yavaş yavaş attığım adımlarım. Arada satır aralarında güçlü bir elin hadi diye sıktığı elden  kaleme dökülen dizeler. Yastık altında sakladığım yanım. Ben hep başkalarını dinlemeyi sevdim, belkide bu olmalı sebebi.

 

Yaprak, yapraklar kurutmuşum, kırçiçekleri. dört yapraklı yonca, kırmızı  gonca gül, beyaz gül ...Hepsinin üzerinde tarihleri yazılı bir ömür sanki..Hüzünleniyorum karıştırdıkça rafları. O anlar dönmek gözlerimin nemlenmesine yetiyor. Ne çok anı saklı, gizli yıllar arasında.

 

Sonra resim; siyah, beyaz, dostlar, arkadaşlar zamanı dundurmuşuz.  Bakıyorum da araya giren mesafeler bazı arkadaşlıkları  koparmış.Ne zor bir araya gelmek. < hep="" her="" yıl="" toplanacağız="" diye="" edilen="" yeminler="">>Zor olmamalı derken geçirirken aklımdan. Çoğu zamanın gölgesi altında kaybolduğu anımsadığım anılarım.

 

Çocukluğuma dokunuyorum. Eskimiş çubuklardan yapılmış bir kaç bebeğim geliyor elime. Birisini de kutusundan çıkarmamışım. Çok özeldi. uzak bir akrabam İstanbul'dan getirmişti. Oynamaya bile kıyamamıştım. İlk günkü gibi duruyor.  Raflara gizlediğim ne çok şey varmış. Üşüyorum. Raf aralarına saklarken sıcacık olması gerekirken düşlerime kar yağıyor. Keşke hiç ellemeseydim.

 

30.12.2012 Gülseren Akdaş