Geleceğe Dair Umutlar ve Umutsuzluklar

21. Yüzyıl birçok toplumsal kırılmalara neden olacak bir yüzyıldır. Sözde sınırların kalktığı ama gerçek sınırların görünmez, hayal dahi edilemez setlerle çevrelendiği bir yüzyılda kimi toplumlar benliklerini tamamen alkol, tüketim, faiz, boş hayal sarmalında yitirip kendini, tamamen yok ederken, bu yüzyılda aile bağlarını güçlendiren toplumlar ayakta kalacaklardır. Sayının az veya çok olması önemli değildir. Sayının birbirine bağlı olması önemlidir. Bu bağı sağlayacak yöneticilerin işi son derece zor olmasına rağmen imkânsız değildir. Toplumsal bağları güçlendirmek isteyenlerin samimiyetle hükmetmesi, adaletle yönetmesi temel prensiplerdir.

Adaletle hükmetmek ise; sanılanın aksine bir insanın yapabileceği en zor şeydir. Öyle kolay mıdır suçlu öz oğlunun idam fermanına hüküm vermek, kolay değildir. Zaten zor olduğu insanın nefsanî duygularından tamamen arınmış bir halde olması lazım gelir ki, bu hükmü hemen tereddütsüz verebilsin. Milletle aç kalıp, milletle doysun. Zordur ama imkânsız değildir. Karmaşık gibi görünür ama basittir. Düzdür. Yalpalamaz. Hemen herkes uyum sağlar, sağlar da bunun için şüphesiz gerçek iman edenler gerekir.

Hoşgörünün bu topraklarda kök saldığı, bu topraklardan dünyaya ulaşacak ciddi mesajlar var. Bilindiği gibi meşhur sanayileşmiş, maddenin doruklarında yaşayan batı, aile düzenini tamamen sıfırlamaya doğru giderken, böyle bir dönemde maddeye hükmedenler önemli başarılar sağlasalar da ruha hükmedenler ise gerçek başarıyı elde edecekler. Batı doğudaki insanların cazibe merkezi olur, batılı patronlar her geçen gün daha fazla kar elde edebilmek için dünyanın geride kalanını aylık birkaç dolarla yaşama mücadelesine iterken, aynı zamanda batıdaki işsizliği de çığ gibi arttırıyor. Batıda ucuz olan şeyler sırasıyla alkol, (alkol çünkü insanların içerek uyuşması ve düşünmemesi, sahte bir cennet yaşaması isteniyor) insan, (insan çünkü gece olunca metrolar evsizlerle doluyor ve bu doluluk yaz kış devam ediyor) uyuşturucu, silah diğer ucuzlar. Bunlar da insanların gerektiğinde hayatlarına son vermeleri için.

21.Yüzyılın ayakta kalan ulusları zirve yapan insan nefsine karşın, ailevi birliğini koruyabilen, aile bağların güçlendiren, bedenini doyurmanın obeziteye sebep olduğunun kesin olduğu kavanoz dipli dünyada, töresine ve kültürüne bağlı yaşayanların dünyanın gittiği yönün tersine hareketlerin değerli sayılacağı ve ayakta kalanların akıntıyla sürüklenenler değil, akıntılardan kendini koruyabilenlerin yüzyılı olacağını düşünüyorum. Bu noktada ulusal birlik gerçekten önemli bir nokta. Ulusal birliğin sadece ve sadece adaletle inşa edileceğine inananlardanım. Dünyayı gelecekte çok daha güzel günler kesinlikle beklemiyor. Herkesin güzel olmayan günlere karşı biran önce hazırlık yapması gerekiyor. Bu hazırlıkları para sağlayamaz, devasa dünyanın sahipliğine soyunan sigorta şirketleri de yapamaz. Bunu yapacak şey öncelikle akıldır, aile bağlarıdır, toplum bağlarıdır. Öz kültürdür, birlik ve beraberliktir. Basitçe yaşamak, derinleşmek basitleşmemektir.

Bu ülkede yapılacak en hayırlı işler sadece yollar köprüler yapmak değil, aynı zamanda gönül köprüleri inşa edenlerin, haklıya hakkını iade etmek, milletin düşünmesine mani saçma sapan yarışma programları yerine bize ve bize dair değerleri yüceltmek,  resimdeki farklılıkları aratarak ayrı kimlik kazandırmak değil, resimde ortak yanları bulduran, ayrıştırmayan birleştiren fikirlerin toplum kesimlerine hâkim olmasına yardım etmektir. Torpili, adam kayırmayı bir kenara itip, topluma adaletle hükmeden fikirlerin hayat bulmasına yardım edenler bu halkın, coğrafyanın gerçek münevverleri olacaktır.

Çok şey söylemek istiyorum ama söyleyemiyorum eleştirmek kolay, tamamlamak zordur ama iyidir.