Gelen demokrasi mi? Kavga ve kargaşa mı?

Kaddafi diktatördü. Amerikası, İngilteresi, Fransası, İtalyası bir olup Kaddafi’yi öldürdüler. Türkiye müdahalecilerin yanında yer aldı. Şimdi Libya’da aşiretler kavgası başladı. Her aşiretin silahlı adamları var ve Libyalılar birbirlerini boğazlıyorlar. Libya’ya ne özgürlük ne de demokrasi geldi. 

Hüsnü Mübarek diktatördü. Aynı güçler devirdiler, mahpusa koydular. Mısır’a demokrasi gelecekti ama gelmedi.

Saddam diktatördü. Kendi halkını öldürüyordu. Amerikalılar İngilizlerin desteğinde Irak’ı işgal ettiler.  İşgal yıllarında birbuçuk milyon insan yaşamını kaybetti. Saddam’ı astılar. Irak’a demokrasi ve barış gelmedi. Şimdi Şiilerle Sünniler kavga ediyorlar. Etnik ve dinsel olarak Irak bölündü.

Şimdi Suriye kaynatılıyor. Kapı komşumuz. En uzun sınırımız olan ülke. Dünkü kardeşimiz.  Türkiye’yi yönetenler yeni öğrenmiş olacaklar ki Beşar Esat’ın diktatör olduğunu, Katar ve Suidi Arabistan diktatörleriyle birlikte Esat’ı devirmeye uğraşıyorlar. Anlayacağınız diktatörler demokrasi mücadelesi veriyorlar Suriye’de. Irak’a, Mısır’a, Libya’ya demokrasi ve özgürlük söylemleriyle ne getirdilerse aynısını Suriye’ye de getirmeye çalışıyorlar. Başarılı olurlarsa Suriye de etnik ve dinsel olarak bölünecek. Yüz yıl sürecek bir kaosun içine sürüklenecek. Suriye halkı can derdinde emperyal güçler et derdinde olacak, Suriye halkını kaz gibi yolacaklar.

Türkiye’de yaşayan her vatandaşın bölgemizdeki gelişmeler konusunda bilinçlenmesi, tavır belirlemesi ve tavrını örgütlü olarak ortaya koyması yaşamsal önem taşır hale gelmiştir.

Emperyal güçlerin aynı planı ülkemiz için de uygulama niyet ve kararlılığı içinde olduklarını aklı başında hiçbir insanın anlamaması mümkün değildir. Etnik milliyetçiliğin körüklenmesi, dinsel farklılıkların derinleştirilmesi, yerelleşme önermesiyle feodalizmin yeşertilmeye çalışılması bizi bu sonuca doğru götüren tuzaklardır. Etnik, dinsel ve feodal hiyerarşinin olduğu hiçbir yerde demokrasi uygulanamaz, barış tesis edilemez. Görmemiz gereken budur.

Özgürlük ve demokrasi iş ve ekmek sorunun çözüldüğü, bireylerin geleceklerinin güvence altına alındığı, hoşgörünün ve dayanışmanın olduğu ortamlarda boy verir. Fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür nesiller yetiştirmek, bilimi en gerçek yol gösterici olarak kabul etmek, yurtta ve dünyada barışı savunmak, üreterek kalkınmak, millet olabilmek, laiklik ve hukuk devleti düşüncesinin yılmaz savunucusu olmak biricik çıkış şansımızdır.

Her aydının bütün önyargılarını frenleyerek, hatta birkaç gün yalnız kalarak gidişatı, kavgasını, kavgasının olası sonuçları, durduğu yerin doğru olup olmadığını ölçüp tartmasında yarar vardır. Ülkenin ve bölgenin içinde bulunduğu durum bu değerlendirmeyi ivedilikle yapmamızı zorunlu kılıyor.  Aksi halde başımız çok ağrıyacak ve çocuklarımız ucu sonu belli olmayan bir kavganın kendilerini tam ortasında bulacaklardır.

Çocuklarımıza bunu yapmaya, bunu yapanlara karşı kayıtsız kalmaya hakkımız yoktur. Milletsiz ne vatan ne de devlet olur.