Geniş zamanlara sığdırılamayan üzerine

Geniş zamanlara sığdıramayız da, dar zamanları ne çok severiz dimi? Telefonu tam kapatırken söylenen sevgi sözcükleri, bir çırpıda anlatılan duygular, minik telaşlar. İşte hepsi dar vakitlere hapsedilmiştir.

Görülesi, duyulası, yaşanası şeyler bir anda, hazmedip-hazmetmediğimizi anlamak için bazen bir ömür yetmezken; geniş zamanlarda hep ertelenir. “-Bugün değil, yarın ararım.” “- O zaten sevdiğimi biliyor, söylemeye ne gerek. ”, “Bugün çok yorgunum, yarın çıkalım.”

Bir ertelenmedir gider; zaman parmaklarımız arasından su gibi akar ve biz tutamayız.

Günün telaşları ile öyle meşgulüz ki bazen durup, birbirimize bakmayı bile unutuyoruz. Şimdi sorsak size öğle tatilini sevgiliniz veya eşiniz ile geçirmiş olsanız; Üzerinde ne vardı, makyajlı mıydı, yüzündeki ifade nasıldı? Yorgun, keyifli, mutlu? Hangisi? Kaçınız cevap verebilirdi?

Öyle bir toplumdayız ki; ilişkileri de anlık yaşıyor, onlara gösterilen özeni ise alaycı tavırlarla yargılıyoruz? Birinin yanında olma isteği, birine destek olmak, biriyle yeniden var olmak, şekillenmek, …….Yada böyle tasalarımız hiç kalmamış. Olursa olur, olmazsa olmazlar, bir yemeğe sığdırılmış yaşanmışlıklar, hayatlar, geçici ilişkiler ve göreceli kavramlar.

Hadi çok uzağa gitmeyelim sabah kaç kişiye “günaydın” dediniz? Görev icabı değil, içten, yürekten gelerek. Geniş bir zamanınız olsa eminim derdim diye geçiriyorsunuz içinizden. Telaşınız vardı, bir yerlere yetişiyordunuz.

Ya sizin için değerli olanlar silsilesi? En son ne zaman şaşırtınız onu? En son ne zaman sevdiğinizi söylediniz? Gururu bir tarafa bırakıp, sana ihtiyacım var dediniz? Bencilliklerden arınıp, sırf o mutlu olsun diye, neyi yaptınız? Elinin sıcaklığını en son ne zaman yüreğinizde hissettiniz? Gözlerinin içinde en son ne zaman kayboldunuz? Elinizdeki zamanı ne kadar verimli kullanıyorsunuz?

İlişkiler mevzubahis olduğunda eminim herkesin kendine göre bir yorumu, bir cevabı, bir açıklaması var şüphesiz. Peki, bu açıklamaların hepsini geçerli sayalım ve yeniden ilişkiyi gözden geçirelim. Zamanın içinde sığdırdıklarımıza bakalım.

İlişkiyi yeniden canlandırmak için ne yaptınız? Yoksa sizin böyle bir şeye ihtiyacınız yok mu? Halinizden mutlusunuz. Peki, O. İster kadın, ister erkek olsun; herkesin karşındakinden ilgi görmeye, önemsenmeye ihtiyacı vardır. Birine değer vermek, onu mutlu etmek için çabalamak görev olarak değil de, içten yapabilmek esas alındığında geniş vakitlere sığdırılmış tüm detaylar sizi yaşamda 1-0 önde kılar.

Böyle söylüyorum çünkü dar vakitlerde yaşananların izi kalmıyor. Bir haftada, bir ayda içinde her şeyi tükettiğimiz bir ilişkide ne kadar paylaşımcı, ne kadar özverili olabiliyoruz. Artık, teninin kokusunu bile vücudumuza kazımıyoruz. Alelacele yaşanmışlıklar, uykuya yenik düşülme hali hüküm sürüyor.

Geniş zamana yayamadığımız tüm ruh halleri; anlık krizleri tetikliyor ve bir mutlu, bir mutsuz anları toplayıp soranlara da ilişki diye arkasında duruyoruz. Biraz deşerse bizi; “Aman canım. Gidiyor işte kim mutlu ki veya fırsat buldukça görüşüyoruz” bahanelerini sıralayıp, bir de karşı taraftan onay bekliyoruz.

Hadi etraf kandı da siz aynadakinden mutlu musunuz?

Gerçekten ilişkiden istediğiniz dar vakitlerin garip, tuhaf büyüsü mü?

Yoksa geniş zamanlara sığdırılmış, tüm detaylarını içinizde hissettiğiniz, paylaşım dolu bir ilişki mi?

Her gün bir yenisi eklediğiniz alışkanlıklar, yeniden var olmak, birlikte yön çizmek, uyandığında hala teninin kokusunu üzerinde duymak, içine hapsettiğiniz bir sürü anı, kavgalar, barışmalar, içinden sevgi geçen tüm serzenişler, aşk dair tüm anlar, umutla söylenen hayaller, gerçekleşen düşler, yaralamayan pişmanlıklar ve sevgi sözcükleri…….saymaya kalktığında milyonlarca duygu veya yaşanmışlıklar seli.

Merak ediyorum; Geniş zamanda taşacak bir ilişki neden dar vakitlerde yaşanmaya çalışır? Daha başlamadan neden biter?