Gerçek demokrasi

Denemelerimden

Bu nasıl bir düşüncedir bilinmez. Yiyip bitirir insanoğlu kendini. Boşuna söylenmemiş "insan , insanın kurdudur " diye. Aslında insan, kendi kurar dünyasını. Tabi gücü, olanakları ve istekleri oranında. Bir bir yerleştirir bazen, bazende hiç ummadığı kişiler, varlıklar, olaylar çıkar gelir de nereye koysun dünyasında bilemez. İşte bu durumlarda kendisindeki yetileri, aklını kullanır, insanına göre de değişir aslında bu durum, bazıları; " duygularım yoksa, onları kullanamıyorsam ben de yokum "der. Akıl sonradan gelsin ister . Kimileri de vardır ki; mantık ön plandadır. Kurallar, kanunlar, örf ve adetler. Böyle bir dünyada, küçük küçük dünyalar kuran imparatorluklar gibidir egolarımız. Her kim olursa olsun ve hangi dünyanın imparatoru olursa olsun mutlu olmak zordur insan için. Yada sürekli mutlu olmak yoktur da diyebiliriz.

Yöneticilerin bir tek amacı vardır: "Toplumu refaha ulaştırmak." Bütün gayretler,yollar bu hedefe kilitlenmiştir.Önceden planlar yapılır, yollar çizilir, ilkeler belirlenir. Hedef "refaha ulaşmaktır" bu hedefe ulaşabilmek için kendi hayatını feda eden kişiler vardır. Ya buna ne dersiniz? Refaha ulaşmak için ölmek mi lazım?

Peki bireylerin hedefleri nedir? Kendi imparatorluklarında, mutlu, mesut, bahtiyar olmak ve böyle yaşamaktır. Yanlarında olanların da hep kendisi gibi düşünmesini ve hefefleri için hareket etmesini beklerler. Başkası için yaşayan kaç kişi vardır çocukları oluncaya kadar? İşte gerçek bu.. Her birey kendi penceresinden bakınca dünyaya görebildiği kadar,duyabildiği kadar, hissedebildiği kadar insandır. Ve dildiğim o dur ki; bizler başkaları için yaşayabildiğimiz kadar insan olmalıyız... İşte bunun adı gerçek demokrasidir dostlarım...

Cihangir Ekmekçi