Gerçek olmayan bir şeyi gerçek gibi göstermek gerçeği göstermekten daha önemli

Gerçeği herkes görüyor zaten, daha doğrusu görmesi gerekiyor; bizim gerçek olmayan şeyleri gerçek gibi göstermeye de ihtiyacımız var. Var olan gerçek mutlu etmez, yaratılan gerçek (yani sanat) mutlu eder; çünkü onu siz yaratmışsınızdır.

Bir filmde canlandırılan kişinin gerçeği gelse yüzüne bakmazsınız; ama onu sahnede/perdede sanatlaştırırsanız ilah olur.

Zaten gerçek denilen şeyi de biz yaratıyoruz, gerçek dediğimiz şeyler bizim yaptıklarımız, hiçbir şey yapmasak hayat olur mu?

İnsanlar gerçeğin üzerinde çok duruyorlar, taş toprak gerçek o zaman onlarla mutlu olun; niye hayal kuruyorsunuz, senaryo yazıp film çeviriyorsunuz?

Gerçeğin yarattığı etki gerçeğin kendisinden önemlidir. Doğayı Tanrı yaratmış senin bir katkın yok ki, bu nedenle bizim tasarlayıp meydana getirdiklerimiz önemli.

Doğadaki sesler gerçek, bizim yarattığımız müzik gerçek değil; bir an için olmadığını düşünelim doğadaki seslerle yetineceğiz.

Bir şeyin gerçek ya da gerçek olmamasından ziyade bize gerçek duygusu vermesi önemli. Gerçeğinden ayırt edemiyorsam ne güzel bir şey!

Hani gerçek değil ya, somut bir şey elde edemeyecek ya; boş diyor. O zaman roman okuma, tabloya bakma, müzik dinleme, film dizi izleme…

Hayatımızın hep filmlerdeki gibi olmasını istiyoruz, neden acaba? Kısaca bana bir şeyi gerçek gibi göster, gerçeği boş ver…

İnsanlar günümüzde bir şeyin var olup olmadığına, doğru ya da yanlış olup olmadığına bakmıyorlar; mutlu ediyor mu, bitti.