GİTMEK

Seher olmayan sabahın kuşluk vaktiydi Beyaz-büyük gövdeli çınarlar Ve sadece ben Bir de benim olan tüm dünya Şaha kalkmış bir at Kişneme seslerinde itirazlar Ya hep ya hiçten arınmış Hiçlik içinde dopdolu… Silinmiş tüm suratlar Sevgileri kalmış sıcacık Gidebilirim gitmem gerekirse Gücümün yettiği kadar Hatta taa ötelere Bırakabilirim her şeyi Gözüm arkada kalmadan Buraya kadarsa Buraya… Olduğu-yettiği-yetiştiği kadar Renkleri de gördü renksizliği de gözlerim Nasılsa…