Gönderilmemiş mektuplar \ sayfa 3

Bir masa ayarlandı, boğazı göreninden,
İki kahve söylendi, en köpüklüsünden.
Utangaç bakışmalar arasında bir kaç kelime,
Belki de bir kaç cümle, en anlamlısından..
İçildi kahveler, martı sesleri arasında,
Bakışmalar arttı birden, en anlamsızından..
Aslında çok anlamı vardı saçma kelimelerin,
Anlayana çok şey söylüyorlardı, en anlamlısından...
Bitti kahveler, elim uzandı boşluktaki ellere,
Eller buluştu masada, en anisinden..
Kalpler hızlandı birden, gözler mutlulşatı,
Gülümsemeler büyüdü birden, en mutlusundan..
Bir cümle döküldü dudaklarımdan aniden;
Seni seviyorum...

Bir alarm sesi böldü her şeyi,
Kalktım baktım, odamdayım hala...
Hepsi bir rüyaymış diye bakarken,
Gözüm ilişti cevapsız çağrılara...
Kim bilir belki de o aşk aslında çok yakında..
Ya da kim bilir, belki sadece rüyalarımda...
Değer mi bilmem ellerimi uzattığımda,
Ama bildiğim bir şey var,
Aşk her zaman yanı başımda.
Aşk her zaman meleğimin kanadında...