Gönderilmemiş mektuplar \ Sayfa 6

(...)

Korktum, hala da korkuyorum. Çok şeyi kazanmak isterken tek şeyi kaybetmekten, seni yitirmekten korkuyorum. Çok şeyden korktum ben sana elimi uzatırken, ama değerdin hep, bunu bilerek uzattım.
Seni üzmekten korktum; ama üzdüm yine de farkında olmadan.
Seni anlayamamaktan korktum; yine de en anlamam gereken yerlerde boş boş baktım suratına.
Beni anlayamamndan korktum, ama anlatamadım kendimi sana; yine de anladın sen beni.
Sevememekten korktum, sevilememekten; ama en yersiz korkularım bunlarmış, şimdi anladım.

Belki de korkmadım aslında, korkutuldum. Belki başkaları tarafından, belki kendim tarafından...
Sevme dedim kendime; üzersin onu sen.. Ama sevdim, tutamadım kendimi.
Bağlanma dedim kendime; sevmezse seni, sevemezse... Çok dedim bunları ama nafil, çoktan bağlanmıştım sana.
O kadar benimseme dedim kendime; ama o kadar benimsedim ki hayatımdan bir parça değil senden bir parça hayatım oldu...

Korktum, korkutuldum... Çünkü ben aşık oldum. Hayal kurdum, çok açıldım belki o engin denizlere.. Yıkılırsa hayallerim ben de yıkılırım belki. Korktum, korkutuldum.. Ama aşık oldum... Korktum, korkutuldum.. Yine de aşık oldum.

(...)