Gri duvar üzerine, mor

Bir gemi ayrılırken hüznümün rıhtımından,

Ölümcül bir mor; bulutla kaplı.

Herşey bir ömrün,

Yalnızca hatırda kalan bir vakti için.

O'nun gibi sevdim ilk zamanlar.

Sonraki zamanlar,

Kendim gibi...

İki dudak arasındadır yaşamak.....

Ateş, düştüğü yeri yakana kadar.

Bir yalancı,

Bir yabancı,

Ve iki damla yaş sonrası;

Vedası dağ,

Vedası bent,

Vedası taş,

Vedası duvar.

Aşkının kırmızı,

Yokluğunun gri,

Gidişinin siyah,

Adının "mor" olma ihtimali var.

Sessiz sedasız ufalanan ömrüm.

Düş kıran,

Kan tutan,

Yaralarımın üzerine mor açan.

Bir alize gibi yaklaşırken derinlerime,

Hani gözlerin kıyıya çekecekti,

Çapası batan yüreğimi?

Susuşu keskin,

Gözleri hançer,

Ayrılığı zehir, veda busesiyle dudaklarından içtiğim.

Mektuplar maviydi,

Yazdıkları yeşil.

Gül kırmızı açar,

Papatya beyaz,

Mor menekşem,

Hoşçakal!