Güçlü rakipler değillermiş

Sabah yolda gelirken dinlediğim spor radyolarında görüş bildiren dinleyicilerin ortak fikri, Galatasaray'ın henüz kendi "ayarında" takımlarla oynamadığı ve dolaysısyla da sağlıklı bir yorum yapabilmek için nispeten zor geçecek bir mücadelenin ardından, Galatasaray'ın futbolu hakkında gerçekçi bir yorum yapılabileceği yönündeydi.

Cim Bom'un her oynadığı maçta 3 ya da 4 gol ortalamasıyla oynadığı gerçeğini, "ama rakipler çok vasattı" diye yorumlamanın hiç bir anlam ifade etmediğini belirtmek isterim. Futbol rakiple oynanan bir oyundur, karşınızdaki rakibin gücü oranında siz de temponuzu bulur ve gerekeni yaparsınız. Milyon avroluk futbolculardan ve Reijkaart gibi bir teknik adamdan mütevellih olan bir takımın, zayıf rakipler karşısındaki "ezici" futbolunu, bıyık altından sırıtarak yorumlamanın kime ne faydası var bilemiyorum. Bu kadar profesyonel bir kadro gücü ne olursa olsun, oynayacağı tüm rakiplerle en iyi şekilde mücadele edecektir.

Dün oynanan maça gelince... Galatasaray kendini sıkmadan oynayarak, kolay bir 3 puan aldı. Aslına bakılacak olursa, Galatasaray'ın Kayseri maçına banzeyen onlarca maç göreceğiz bu sezon. Galatasaray oyunu rolantiye alacak, ya Keita ya Elano ya Baros ya da Arda sahneye çıkacak ve goller de ard "Arda" gelecek.

Dünkü maçta dikkat çeken noktalardan bir Barış Özbek'in kulubede olmasıydı. Doğrusu, mevcut Galatasaray kadrosunda mutlaka olması gereken Barış'a Reijkaart'ın vereceği dersler bitmemiş. Barışı'ın şapkasını önüne koyarak düşünmesi ve kendisine yakışan şekilde hareket etmesi gerekiyor.

Rakip Kayserispor çok çalışan ama sonuca gidemeyen bir takım. Özellikle hücüm hattında çok dağınık bir görüntü çizdiler. Tolunay Kafkas bir türlü dizginlenemeyen hırsını takımına iyi futbol oynatarak kontrol altına alabilir, ancak mevcut haliyle sezonu Kayserspor'un başında tamamlaması dahi zor görünüyor.