Gücü özgürlüğünde

Ankara'da oturuyorum. Yolda yürürken, ya da bir köprüden geçerken filan duvarlarda, belediyenin amblemlerini görürsünüz, yerine göre, peşi sıra aynı amblem sürekli karşınıza çıkar. Bu ülkemizdeki faşizm anlayışının bir ürünüdür. Türkiye kültürel olarak faşisttir. Bu aileden başlar, sonra okulda devam eder, sonra kişiler bunu yetişkinliğinde yeniden üretir, şehrin her yerinde kendini gösterir. Birileri de belediyenin amblemlerini sana metazori olarak dayatır. Saniye saniye.

Aynı şeyi, görece olarak sol diye düşündüğün Çankaya belediyesinde de görünce bu düşüncen pekişir. Çünkü aynısını o da yapmıştır, kaldırımda yürürsün, her bir kaç metrede, sana amblemini dayar. Görmek istemiyorum kardeşim sizin ambleminizi!

Bu kültürel faşizmin sloganlaşmış halleri de vardır. Örneğin, TV izlersin, her bilmem kaç dakikada yüksek ve gür bir ses, sizi rahatsız ederek, GÜCÜ ÖZGÜRLÜĞÜNDE diye odanızı çınlatır. Barthes'a sordaydık, kendisi semiyotiğin post yapısalcı etkili Fransız düşünürlerindendir, bu rahatsız edici sloganın altında, sanırım, bir baskının, bir faşizmin mitsel izleri olduğunu söylerdi.

Kardeşim, senin gücünden özgürlğünden bana ne, doğru düzgün gibi haberini veriyorsan ver. Gürültü yapma. Seni izlemek zorunda değiliz. Lütfedip izliyoruz, niye rahatsız ediyorsun, buna hakkın olduğunu nerden çıkartıyorsun?

Bi de şu yeni yetme yazarlar yok mu, çeşitli gazetelerde, internet sitelerinde ya da TVlerde, bolca var. Ne kadar bilmişler, ne kadar ukala ve şımarıklar ya. Bir şey bilseler amenna, hadlerini bilseler amenna. Öyle hale gelmiş ki, sanki, bu mecralar arena, bunlar şovmen gladyatörler. Bu da kültürel faşizmin bir yansıması. İnsanlardan tek beklenecek ve olması gereken en asli şey, işlerini sakin ve düzgünce yapmaları. Böyle bir adam ara ki bulasın.

Medyaların kurumsal değerlerinin olmayışı bu kirlenmenin en büyük nedeni olsa gerek. Adam mesela, köşesinden, belli siyasi düşünsel gruplara sövüyor ya da ukalalık yapıyor, hadsizce konuşuyor ve bu yayına girebiliyor. Bunu engelemek bir yana insanlar birbirlerine karşı kışkırtılyor bile.

NTV'ye ayrı bir söz söylemek lazım, etliye sütlüye karışmıyor gibi görünüyor, belki öyledir. Ama şu an en kaliteli TV orası. Yırtınmadan, belli ölçülerde kaliteli iş yapıyorlar. Yırtınmadan ve seyirciyi yırtmadan bu işler yapılabilir ama ya öyle bir yer yok, ya da daha çok uzak.