Gül ve güvercin

Bir bina diktim kendim,
Mini, sivri tepeli
Piramit misali...
Duvarları da aynalı.
Şaşırdım kaldım
Dışarıdaydım kendim
Bense içerde kaldım.

Dışarıya açılan kapı kapalı
İçeriyeyse giremiyorum...
İçerideki ben çığlık çığlığa…
Dışarıdaki kendim sağır,
İçerideki ben için siperdeki esir…

Güvercin Taklacı
Uçmak zorunda…
Çiçek Gül,
Kasımda olsa açmak zorunda…
Parmağımın ucuysa deniz ben’im
Gülmek zorunda.