Gül ve kadın

Kadınlar; çiçekler gibi çeşit çeşit renklerdedir. Her göz başka bir çiçeği sever, gönül ise aşık olur. Sevilmeyen çiçek yoktur; bize güzel olmayabilir ama mutlaka birine güzeldir. 

Genelde biz ilk önce çiçeğin dış görünüşüne bakarız. Hiç düşünmeden dalından kopartır elimize alırız. Kokladığımızda ise o çiçeğin aslında bizim çiçeğimiz olmadığını anlarız ki, iş işten geçmiştir artık. Artık onu oradan kopartacak başka biri yoktur. Çünkü her çiçek bir defa dalından kopar. 

Ya elinde ona katlanırsın, ya da sadece elinde acıyarak saklamak zorunda kalırsın. Vicdanın acımazsa yolun ortasına atarsın. 

Erkeği süsleyen, doğayı süsleyenler onlardır. Doğa, bütün rengini ve kokusunu onlardan alır. Hayatın rengi ve kokusu yoksa yalçın bir duvardan farksızdır. 

Erkek, çiçeğisiz yalçın bir zindan duvarı dır.!