Güle güle git kardeşim..

Ak güvercinler, hüznü kanatlarına yükleyip uçuşuyorlar farklı yönlere. Gözlerinde bir kez daha yenilmiş barışın matemi. Gökyüzü ile toprak arasına sıkışmış insanlar hareketsiz..

Hangi silahın namlusundan çıktığı belirsiz bir mermi ile virgüllerle yaşanmış bir hayat noktalanıyor. Kanadı kırık güvercinler, ağızlarında taşıdıkları zeytin dalına güç yetiremiyorlar. Ayaklar altında eziliyor zeytin dalları ve özgürlük ve demokrasi. Daha dillerde söz iken vuruluyor barış.

Sert zeminde suskun yatan beden, kardeşlik türküleri söylemek için kuşluk vakti dinginliğinde ayaklanmış besbelli.Sonu gelmez kıyımların sonlanmasını isteyen kelimeler kifayetsiz.

Üzülmek, eyleme geçmekten daha az külfetli olduğundan olsa gerek, sadece üzüntüler dile getiriliyor samimiyetsiz.Oysa asıl mesele birlik olabilmek, kol kola girip cehaletin yarattığı korkunç canavarı boğabilmekte. Sen bir elçiydin Tahir. Omuzlarında ak güvercinler.. Şimdi yoksun, suçu düşünmek olan onca aydın gibi.Güle güle git kardeşim, tüm ışıklar üzerine olsun..                                        

Sevgi ve barış ile kalın..