Gündelik yaşam- 1

Gün içinde yaşanırlar etkileri bir ömür sürer.

Akşama Galata köprüsünde başlayıp geceyi Taksim'de geçirdim ve günün ilk ışıklarına yakın bir zamanda ayrıldım, saat gece yarısı 12'den sonra yaşandığı için bugüne dahil etmeliyim.

Arkadaşımla bir çok konudan uzun uzun konuştuk, sanırım en uzun konuşmamız benim Yaşar Kemal'i ballandıra ballandıra anlatmamdı, artık konuşmaktan yorgun düştüğümüz zamansa yan masadaki yaşıtlarımızın muhabbetlerine kulak misafiri olduk ama bu istemeden değildi ya da hararetli tartışmalarla birbirlerini ikna etmeye çalıştıkları siyasi görüşlerini dinledik ve dinlerken o anlık küçük zevkleri yaşadım daha önce tanımadığım insanların konuşmalarına hiç kulak misafiri olduğumu hatırlamıyorum.

Biraz toparlanmak için başka bir mekanda kahve içtik giderken ilk defa bıçaklanmış birisini gördüm kız arkadaşı ağlıyor, polislerse ambulansı çağırmış ve yaralıyı izliyorlardı.

Taksiye atladık ve arkadaşımın evine gittik.

Uzun zaman olmuştu öğrenci evinin kokusunu ve dağınıklığını rasgele verilen o rahatsız yastıklardan birisinde uyudum ama deliksiz olanından.

Uyandığımda bir pazar akşamı yaklaşıyordu ve biz o saatte kahvaltı yaptık, gece o kadar çok şey konuşulmuştuki hala çenem ağrıyordu.

Acaba okulu bir kaç sene daha uzatmak en iyisimiydi diye düşündüm ya da ikinci bir üniversite neden olmasın diyip hangi bölüm olacağı konusunda düşündüm gazetecilik cazip geldi ama blog yazarlığının okulu var mı acaba diye düşündüm, yokmuş.

Ailelerinden uzakta yaşayan öğrenci arkadaşlara bir kıyak yapıp akşam yemeklerinde hiç alışık olmadıkları sade makarna yaptım ama parmaklarını yemek üzereydiler, yanında televizyon izledik Galatasaray yenilmiş Fenerbahçe ise galibiyete doğru koşuyordu. İkişer tabak makarnanın bir insana bir öğün için yeterli olup olmayacağından başka önemli olan hiçbirşeyden bahsetmedik. Telefonumun şarjından dolayı kapalı olması ve birçok kişinin merak ettiklerini bilmeme rağmen herşeyi unutmuştum.

Hani fotoğraftaki su damlaları gibi yaşandılar ve kayboldular.

Çok sıradan değil mi? Fakat nedense bende müthiş bir rahatlama oldu, birşey daha öğrendim o da şu; tatil dediğimiz şey çok para harcayarak, uzun mesafeler katederek ve şortları giyerek olmuyormuş arkadaşımla evimin arası 15 dakika ve yaşadıklarım toplamda 24 saat bile sürmedi.

Bu sorumsuz günü anlayışla karşılayan sorumlu olduğum kişilere teşekkürler.