Güneşime bulut kaçtı

Sakın yanlış olmasın, bu öyle kulağıma su kaçtı ya da gözüme toz kaçtı gibi birşey değil....

Günümüzde ki en salgın hastalık stres, bunalım, hayattan yorgunluk ve daha değişik versiyonları bende de mevcut. Fakat ısrarla ve inatla depresyona girmemeye çabalıyorum. Depresyon denilen derin kayalıkların kıyısında dolaşanlara da önerim derhal o mevkiiden uzaklaşın. Mazallah ayağınız kayıp düşüverirsiniz.

Beni MB'de yazmaya yönlendiren arkadaşımında dediği gibi "Hayat Güzeldir"

Nedense insanoğlu başına gelenlerin hep en kötü taraflarını görür. Neden hiç iyi taraflarını ayıklayıp onlarla yetinmez.
Sağlık sektöründe çalışmam dolayısıyla öyle insanlarla ve hayatlarla karşılaşıyorum ki, bazen kendi sorunlarımı sorundan bile saymıyorum. Evet belki benimkiler bana, başkalarınınkiler kendine büyük problem, ama insan haline şükretmeli. Belki de sorunlarımızı kafamızda kendimiz abartıyoruzdur.

Ben eski şen-şakrak, deli-dolu, mutlu-mesut, çılgın-çatlak günlerimi istiyorum. Aslında çok da uzak sayılmaz, elimi uzatsam erişeceğim mesafedeler.
Sadece bulutlar sıyrılıp güneşi görsem, bir martının kanadına takılıp en yükseğe çıksam. Yanımdan geçen bir uçurtmanın kuyruğuna tutunup avcı kartal gibi çimenlere doğru hızlı bir dalış yapsam. Şairin dediği gibi "Yayılın çimenlerin üzerine, gün gelip çimenler yayılacak üstümüze ...."
Bende yayılsam çimenlerin üstüne, yakında ki ağaçta öten minik kuşların sesleriyle ve uzaktan gelen denizin kokusuyla gözlerimi kapatsam, hayallere dalsam. Ama öyle pembe hayaller falan değil, mavi, masmavi hayaller.... Gökyüzünden daha parlak, denizden daha ışıltılı, boncuk gözlerinde masum muzurluklar düşünen bir çocuğun gözlerinden daha canlı ve heyecanlı....

Martılara selam olsun, daha hızlı çarpsınlar kanatlarını, öyle bir rüzgar essin ki tüm gri bulutlar dağılsın. Gri bulutlar dağılsınki onlar kara bulutlara dönüşmesin.

Herkese masmavi hayaller diliyorum :)