Günümüz insanları

İnsanların küçük şeylerden mutlu olmasını bilmeleri gerek. İnsan eleştirilmez değildir. Yaptıklarının mutlak doğru olduğuna inanıyorsa insan, yanılgı içinde olduğuna hükmetmek gerekmektedir.

Her insanın yaptığı işlerde yanılma ve yanlış yapma olasılığı mevcuttur.

Bizler yaratılırken eksik yaratıldık. Her zaman doğru, her işimizin olumlu olma durumu olduğu gibi yanlışta olabiliyor bazı insanlarımız.

İnsanların egosu tatmin olmada sınır tanımaz. Herkesin egosunun tatminin ulaşacağı yer farklıdır. Kimi küçücük konulardan mutlu olur.

Kimileri dünyayı verseniz hala tatmin olmaz. Çoğu insanlar da bunu görmekteyiz. Birçok kişide enaniyetin çok yüksek olduğuna şahit olmaktayız.

Enaniyetin temeli de kişiliğimizin zayıflığından oluştuğundan haberimiz yok. Kişiliğimiz kaliteli olmuş olsaydı kendimizden çok diğer kişileri düşünürdük.

İnsan olarak yaptıklarımızda hata bulma yerine olumlu bakmayı bilmek daha iyi olur. Yaratılışından kaynaklanan kimilerinin derdi günü kişileri eleştirmektir.

Bazılarının görüşü ise sadece kendine rakip seçtiği kişileri yerden yere vurarak kendisini yücelttiğini zannetmesidir.

Kimileri de egosunun tatmini için sağa sola saldırır. İyi yönleri görmez. Makam sarhoşu olanlar hal hatır hiç gütmez.

Arkadaşlarını güya koruyor gibi görünerek şeytanın aklına gelmeyen desiseleri icra eder. Birde bunu yaparken ulvi vazifesini yerine getirmiş gibi durur.

Fıtratı bozuksa, insanın düzelmesi çoook zor. İçi bozuk olması nedeniyle her insanı kendine zarar verecek vehmine kapılır.

Belki de kanserden de beterdir bu tür insanlar, bulundukları toplum için, bunlardan daha zararlısı yoktur. Kurumların kalitesini düşürürler.

Çoğu insanlar günümüzde hak hukuk namına ne varsa ayaklar altına alabilenler sınıfındalar. Birçok kişiyi dinlediğim de vay beee dedirtiyorlar.

Bu kadar hak çiğneyenler var demek ki dediğim çok zaman oluyor. En çok başkalarını menfaat çatışması olarak eleştiride bulunanlar özellikle işin içinde oluyor.

Zamanında kıyasıya eleştirdiği kişilerden daha kötüsünü yaptığından bi haber kimileri.

Kişileri kötülemek kadar ahlaki çöküntü olamaz.

Hele iyi insanların arkasından, olmayan eksiklerini varmış göstererek yanılma yönetimini uygulayanların vay haline.

Hiç alakası olmayan, gerçekle bağdaşmayan konuşmaların hesabını düşünmez oldu insanlar.

Bugüne kadar birçok insan tanıdım.

Bunlardan şu an hatırıma gelen olay var. Arkadaş bizi selam vermedi diye eleştiriyordu. Hiç alınmadım o kişinin ileri geri konuşmasından.

Kendince haklıdır. Çünkü öyle düşündüğünden olsa gerek ki selamın verilmemesini kasti olarak algılamış kendisi.

Aynı kişi bu sefer benim olduğum konumda oldu selamı bırakın yüzüme bile bakmadı. Konuşmadı, bir araya gelme ihtimalini ortadan kaldırdı.

Hiç ne söyledim ne de söylerim. Mevkie gelince görse de görmüyordu. Ne diyeyim ki…

İnsanoğlunun ruhun da var. Başkalarını eleştiri, dedikodusunu yapar. Kötülemem adına ne varsa döker kendisi yapınca hiçbir olay yoktur.

Eleştiri güzeldir. Eksikleri uygun dille ifade insanlık vazifemizdir. İyiye güzele başarıya götüren öneriler de başımızın üstüne.

Toplum yararı gözetilen ileriye taşıyacak fikirlerin paylaşılması hepimizin buluştuğu ortak noktadır. Amma doğruyu yanlışı karıştırma bilinçli olmaktadır.

Akla mantığa sığmaz.