Gururdu Yalnızca

ADAMIN yeşil gözlerinde AŞK yaşam iksiri vardı... 

KADIN ise AŞKIN, ihanetin ve ölümün kentinden gelen aşk gibi ölüm gibi kokuyordu... 

Derin bir uçurumu saklıyan tutkulu ve iri göz bebekleri çocuksu yüzüne bir bilge ifadesi veriyordu... 

Ölümcül bir AŞKIN bütün çizgileri inanılmaz güzel ve inanılmaz hüzünlüydü... 

Bir tarafdan Boğazın doyulmaz o güzel denizin maviliğinde çoktan anlamını yitirmiş AŞIKLAR kurumuş çıınarın yaprağı gibi yüzüyordu maviliğin üstünde o muhteşem yalıları ve köskleri yalıyarak geçerken SERENADA da tanıklık etmişti... 

Mavilik çılgınca bir tutkunun doğruğuna ulaşmıştı yine AŞKI, boğazın akıntılarında parçalamış ve ihanetti damarlarındataşıyan bu güzel boğazın akıntılarrında ölümü tercih etmişti... 

Çünkü bu KENTTE İHANETTİ ve Ölümü yene bilen yanlızca bir şey vardı... 

Kemiklerine dek hissedilen olmazsa olmaz bir GURURDU yanlızca...