Güzel İzmir

Şimdi de kancayı İzmir 'e taktılar. Bir şeylerin, bir planların tuhaf orta oyunları ile dayatılmaya çalışıldığı günlerden geçmekteyiz. Eh oyun olur da şakşakçıları, körükçüleri, maşaları olmaz mı? Neden olmasın.

Her sektörde varlar bu türler. Bazen öyle kuzu kuzu yazıyorlar ki şurda burda insancıklar da inanıveriyor onlara. Ağır başlı büyük top havalarındalar. Kin ve nefretlerini deneyim ve yetenekleri oranında saklasalar da sonunda takkeleri düşüveriyor. Bu bir zeka oyunu diyoruz ya taşıma suyla nereye kadar.

İşte böyle koşullarda yazılmış bir kitap bile okumuşum meğer üç gündür. İzmir'in tarihine büyük açıklık getirdiğini iddia eden kitap, bir de şöyle bir not düşmüş. Yabancıların bizi hangi gözlerle gördüğünü görmeniz için bu kitabı yayımladık. Samimiyetlerine inanmaya razıydım ta en baştan. Mükemmel bir kurguyla yazılmış yani benim diyen yapamaz belli ki kollektif bir çalışma sonucu üretilmiş ve çok güzel bir dille çevrilmiş.

Nedense bugüne kadar hiç ortalıkta görünmeyen levanten hatıra defterleri, gayrimüslim günlükleri vsler birden Avrupa ve Amerika 'da ortaya çıkmaya başlamış ve ilgiç olanı tüm dünya ile aynı anda memleketimizde yayımlanması kitabın. Kitabı okurken önce önsözün etkisiyle son derece tarafsız olduğunu umarak başladım, bitirdiğimde ise haşat oldum evet tek kelime ile toparlarsam dağıldım.

Şimdi gidip şu meşhur propaganda kitabını alacağım. mavi mi, pembe mi bi kitap var ya hani İngilizlerin savaş propaganda kitabı... Propaganda kitapları yalnış bilgi vermek için yazılır. İlginç olan 80 yıl önce yazılmış kitabın esas propaganda unsuru olarak son yıllarda müthiş önem kazanması. O kitabı okuyan bazı saf ve temiz kalpli çocuklarımızın kendi durumunu ve savaşı unutarak kendi halkını suçlaması. Hangi sahnelerin oradan alındığına bakacağım, tamamı çıkarsa şaşmam.

Şimdi böylesi bir kitabı okuyan biri hele de muhalifse eğer ve genç ise, birden müthiş bir eziklik ve korkunç bir suçluluk duygusu altında ezilir. Biz ne yapmışız, deyip perişan olur. Kitaba şöylece bir baktığınızda bütün referansların ya Yunanlı , ya Levanten ya da Avruplılardan olduğunu görürsünüz. Peki bütün kötülüklerin anası olduğu iddia olunan İzmir'in Osmanlısı Türk halktan hiç mi anı hatıra bulamamışlar. Bulamazlar. Türkler anı defteri tutmaz, zaten % 5 in yazı bildiği devirde çoğu da gayri müslimlerdir yazı filan bilenlerin, geride kalanların yazı bilmesi ezbere sure okuma şeklindedir . Sadece askerlerin anıları vardır, cephede savaşanların. Ya canlı şahitler, İzmir'deki kadifekale civarında yaşayan müjüman ahali , yazıya dökemeyen ama ömür boyu belleklerinde taşıyan ağızları mühürlü canlı şahitler ? 1914 lerde çocuk olan insanlarımızdan ne yazık ki pek azı hayatta. Şahitlerin de gitmesini bekledikleri açıkça ortada değil mi? Belli ki diğerleriyle konuşmalar çok önce yapılmış. Söylenleri doğrulatmak, başka sorular ya da yepyeni şahitlere ulaşmak nededeyse olanaksız.

Böyle tarafsızlık olmaz. Sen milyonluk bir şehrin insanına en ağır suçlamaları yapacaksın. referans noktası hep de şehri işgal Yunan askerleri olacak levantenlerin ve yabancıların dışında.

Sonra başka kitaplar da okudum. Orada öykülerin içinde geçiyordu kapılarına kilit vurulup insanların kebap edildiği camiler. Ama bu önemli gelmemiş olmalı ki yazarı ki bunlara hiç değinmemiş. sanki o yangınlar uzayda oldu ve konu İzmir ya. Hele bir bölümünde aynı adamın üç ya da dört kamera ile çeşitli yerlerden çekimi yapılmışçasına , aynı kişinin başına gelenler dört ayrı koldan ve anı defterlerinden yazılmış. Üstelik o denli ustalıklı bir anlatım tuturulmuş ki sanki dört farklı kişiyi anlatmışlar. Yuh artık dedim belki de kırılma noktası o oldu. Bu kadar da olmaz. Dikkatle okumasaydım görülmeyecek küçük ayrıntılar. Şeytan tam da ayrıntıda gizliymiş meğer.

Günümüze gelirsek, neden saldırıyorlar İzmir'e? Bir düşünelim. Buraya kadar... Diyeceğim o ki bir saldırı kampanyası vardır her yönden işlemektedir. Şimdi de İzmir'e doğru topyekün bir saldırı, ruhsuz, kalemlerce destekleniyor, İnternet'te bile varlar.

Takkeler yerlerde sürünüyor oysa, ya gözleri de kamaşmış göremiyorlar.

ezgiumut 28 Kasım 2009